Dava konusu taşınmazların yakınında yer alan kaplıcanın etrafının bir düzene konulması ve şehircilik açısından doğacak sakıncaların giderilmesi için arazinin mücavir alan olarak belirlenmesi yasaya uygundur.
İstemin Özeti: … Köyü sınırları içerisindeki 1100 ve 1101 parsel sayılı taşınmazların 3194 sayılı İmar Kanunu`nun 45. maddesi uyarınca … Belediyesi mücavir alanı içerisinde alınmasına ilişkin işlemin iptali dileğiyle açılan davanın reddine dair Kayseri İdare Mahkemesinin 19.4.1988/günlü, E: 1986/854, K: 1988/227 sayılı kararının, Kaplıcaların küçük bir alanda yer almasına karşın köyün meraları olan anılan taşınmazların mücavir alana alınmasının kanuna aykırı olduğu, çarpık yapılaşmayı bizzat davalı idarenin teşvik ettiği öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Türk Milleti Adına karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra temyiz isteminin süresinde olduğu görülerek işin gereği düşünüldü: Dava … köyü, sınırları içerisindeki 1100 ve 1101 parsel sayılı, taşınmazların 3194 sayılı İmar Kanunu`nun 45. maddesi uyarınca … Belediyesi mücavir alanı içerisine alınmasına ilişkin işlemin iptali dileğiyle açılmış, İdare Mahkemesince dava konusu taşınmazların yakınında yer alan Kaplıcanın etrafının müşterek bir nizam altına alınması, iskan ve şehircilik açısından doğacak mahzurların giderilmesi amacı ile 325 hektarlık arazinin yasa uyarınca belediye mücavir sahası olarak belirlendiği, davacı tarafından anılan taşınmazların mera olduğu iddia edilmekte ise de İmar Kanununda mücavir alana alma konusunda meralar için herhangi bir ayırım getirilmediği, işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmiş, karar davacı köy muhtarlığı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Kayseri İdare Mahkemesinin 19.4.1988/günlü, E: 1986/854, K: 1988/227 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 49. maddesinde sayılan, bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına, 22.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.