Koruma amaçlı imar planında turistik tesis alanında kalan taşınmaza bölgesel nazım planın yapılmasına kadar yapılaşma yasağı getirilerek yapı izni verilmemesinin hukuksal dayanağının bulunmadığı
Dava, davacı şirkete ait taşınmaz üzerinde otel yapmak için izin verilmemesine ilişkin 7.7.1987/günlü, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu Kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 17.maddesinde bir yerin koruma kurulunca sit alanı olarak ilanı üzerine en geç bir yıl içinde koruma amaçlı imar planının hazırlanarak koruma kuruluna sunulacağı, kurulca uygun görülerek belediye veya valilikçe onaylanan planın yürürlüğe gireceği, bu tarihe kadar geçiş dönemi yapılaşma şartlarının uygulanacağı, bu planda değişikliğin de aynı usule bağlı olduğunun belirtildiği, mahkemece verilen ara kararına gönderilen cevap ve belgelerden otel yapılmak istenen yerin 30L-IV-D paftasında turistik tesis alanında kalıp, koruma amaçlı imar planının bulunduğunun anlaşıldığı, bu durumda bölgesel nazım planın yapılmasına kadar yörede yapılaşma yasağı getirilerek yapı izni verilmemesinin hukuksal dayanağı bulunmadığı belirtilerek işlem iptal edilmiş, karar davalı bakanlık tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu İdare Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.