Belediye meclisinin imar planı değişikliğine ilişkin karara karşı ilgililerin belediye başkanlığına itiraz etmeleri ya da idari yargı yoluna başvurmaları gerekir.
İstemin Özeti: Adana 2. İdare Mahkemesinin 8.12.1989/günlü, E:1989/147, K:1989/217 sayılı kararının, 1580 sayılı Belediye Kanunu`nun 73. maddesinin özel nitelik taşıyan bir hüküm olması nedeniyle 3194 sayılı İmar Kanunu`nun 8. maddesinden önce uygulanması gerekli olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savcı Düşüncesi: İmar planı değişikliğiyle ilgili uyuşmazlık hakkında Adana İkinci İdare Mahkemesi kararının, imar planı değişikliğine yapılacak itirazların valilikçe incelenip bir karar verilebileceği yolundaki iddialarla temyizen bozulması istenilmiş ise de;
2577 sayılı Yasanın 46. maddesi uyarınca İdare Mahkemelerinin nihai kararlarına karşı yapılan temyiz isteminde; öne sürülen hususlar, anılan yasanın 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığından, İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Türk Milleti Adına karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü: Dava, imar planı değişikliğine ilişkin İskenderun Belediye Meclisi kararının 1580 sayılı Belediye Kanunu`nun 73. maddesi uyarınca iptali yolundaki Hatay İl İdare Kurulunun 8.6.1989/günlü, 876 sayılı kararının iptali dileğiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 1580 sayılı Belediye Kanunu`nun 73 üncü maddesinde “Belediye Meclisleri tarafından ittihat edilen mukarrerattan 71, 72 nci maddelerde yazılı olan husustan gayri mevadda mütaallik meclis mukarreratı kat`idir…” hükmünün yer almadığı, 71. maddesinde de 70. maddenin 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 13 üncü fıkralarında gösterilen işlerin bu maddedeki prosedür uyarınca yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, bunlar arasında 70/9. fıkranın imar programlarını da kapsadığının anlaşıldığı, bu üç madde birlikte incelendiğinde, Belediye meclislerince umumi imar programlarıyla ilgili kararların 73. madde uyarınca incelenmesine imkan olmadığı sonucunun kendiliğinden ortaya çıktığı, öte yandan 3194 sayılı İmar Kanunu`nun 8. maddesinde; nazım ve uygulama imar planlarının ilgili belediyelerce yapılacağı veya yaptırılacağı, belediye meclisinin onayından sonra yürürlüğe gireceği ve bu planların onay tarihinden itibaren bir ay süre ile ilan edileceği ve bir aylık ilan süresi içinde planlara itiraz edilebileceği, itiraz. halinde, itirazların ve planların belediye meclisince onbeş gün içinde incelenerek kesin karara bağlanacağı, onaylanmış planlarda yapılacak değişikliklerin de aynı usullere tabi olduğunun kurala bağlandığı, anılan yasa kuralına göre belediye meclislerince alınan imar planıyla ilgili kararlara karşı itirazın yine belediye meclisine karşı belirlenen süre içerisinde yapılması gerektiği, 1580 sayılı Kanunun 73. maddesine göre imar planları ile ilgili meclis kararlarına karşı yapılan itirazların İl İdare Kurulunca görüşülmesinin mümkün bulunmadığı, bu durumda; İskenderun Belediye Meclisinin 1.5.1989/gün ve 13 sayılı plan değişikliği konusundaki kararına karşı ilgililerin 3194 sayılı Yasanın 8. maddesine göre anılan belediye başkanlığına itiraz etmeleri veya idari yargı yoluna başvurmaları gerekirken söz konusu belediye meclis kararına yapılan itirazın 1580 sayılı Kanunun 73. maddesi uyarınca incelenmesine ve meclis kararının iptal edilmesine ilişkin İl İdare Kurulu kararında yasaya uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu İl İdare Kurulu kararı iptal edilmiş, İdare Mahkemesi kararı davalı Valilikçe temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Adana 2. İdare Mahkemesinin 8.12.1989/günlü, E:1989/147, K:1989/217 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 20.11.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.