1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1991/730 K: 1992/1119 T: 18/03/1992


Belediyeye ait taşınmazlar da parselasyona tabi tutulduğundan, oluşturulan imar parselinden belediyeye pay verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, mahkemece bu payın düzenleme ortaklık payından kaynaklandığı gerekçesiyle işlemi iptal etmesinde mevzuata uyarlık görülmediği

Dava, alanın 3194 sayılı Yasanın 18.maddesi uyarınca düzenlemeye tabi tutulmasına ilişkin işlemin iptali isteğiyle açılmış, İdare Mahkemesince, 4761 parsel sayılı taşınmazın düzenlemeye tabi tutulması sonucunda 26 m2 düzenleme ortaklık payı alındıktan sonra davacıya yeni teşekkül eden 109 ada, 9 sayılı imar parselinden 161 m2 pay verildiği, imar parselinin kalan 40 m2 lik payının da belediyeye verildiği anlaşılmakta olup 3194 sayılı Yasanın 18.maddesinde düzenleme ortaklık paylarının hangi amaçlar için kullanılacağı açıkca hükme bağlandığından düzenleme ortaklık paylarının imar parselinde belediye hissesi olarak alınmasının kanuna açıkca aykırı düştüğü gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı Yasanın 18.maddesine göre, imar hududu içinde bulunan binalı veya binasız arsa ve arazileri malikleri veya diğer hak sahiplerinin muvafakati aranmaksızın birbirleriyle, yol fazlalarıyla, kamu kurumlarına veya belediyelere ait bulunan yerlerle birleştirmeye, bunları yeniden imar planına uygun ada veya parsellere ayırmaya, müstakil, hisseli veya kat mülkiyeti esasına göre hak sahiplerine dağıtmaya ve resen tescil işlemlerini yaptırmaya belediyeler yetkilidir.

Dosyanın incelenmesinden, davacıların 187 m2 alanlı 71 pafta, 4761 sayılı kadastro parselinin sahibi oldukları, ancak 201 m2 miktarındaki yeri kapsayacak şekilde 4 katlı betonarma bina inşa ettikleri, düzenleme ile binanın bir imar parselinde korunmasına özen gösterilerek 109 sayılı imar adasında 201 m2 alanlı 9 sayılı imar parselinin oluşturulduğu ve davacılardan % 35’in altında 26 m2 düzenleme ortaklık payı alındıktan sonra kalan yerlerine karşılık bu imar parselinden 161 m2 pay verildiği, bu parseldeki 40 m2 lik payın da belediyeye tahsis edildiği bu imar parselindeki belediye payının düzenleme ortaklık paylarından gelmeyip, belediyenin maliki olduğu taşınmazların da düzenleme kapsamında olmasından kaynaklandığı, yapılan işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, yukarıda belirtilen gerekçesiyle işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesince verilen kararda isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenle temyize konu Manisa İdare Mahkemesinin 23.10.1990 günlü, kararının bozulmasına karar verildi.