İmar planlarının yapılması ve değişikliklerine ait esaslara ilişkin yönetmelik kurallarına göre yaya yolunun asgari 7 m. Genişlikte olması öngörülmüş bulunduğundan, yaya yolunun 10 m.ye çıkarılması yolundaki imar planı değişikliğinde kamu yararına aykırılıktan söz edilemeyeceği
Dava; davacıya ait 2534 ve 2535 parsel sayılı taşınmazların park yeri ve yeşil alan, 2585 parsel sayılı taşınmazın da okul yeri olarak ayrılması ve denize çıkan yolunda 7 metreden 10 metreye çıkarılmasına ilişkin imar planı değişikliğinin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda bilirkişilerce düzenlenen raporda; davacının parselleri ile ilgili olarak şehir plancısına hazırlattığı mevzii imar planının Belediye Meclisinin 15.2.1988/gün ve 14 sayılı kararı ile onanmasından sonra gerekli terk işlemlerinin yapılmasını müteakip ifraz işleminin bitirildiği ve davacıya 2532 no.lu parselde 16 işyeri 24 daire için, 2533 no.lu parselde 32 işyeri 48 daire için 19.10.1988/tarihinde temel ruhsatı verildiği, bu safhadan sonra Belediyenin bir plancı şirkete yaptırdığı tadilat taslağının meclisten geçirmek suretiyle onaylayarak davacıya ait 2534 ve 2535 no.lu parselleri park ve yeşil alan olarak ayırdığı ve denize inen 7 metrelik yolu 10 metreye çıkardığı İmar Planlarının Yapılması ve Değişikliklerine ait esaslara ilişkin yönetmeliğin 10.maddesinde belirtilen esaslar çerçevesinde kişi başına düşen yeşil alanın 7 m2 olması gerektiği davacının parsellerindeki yapılaşma neticesinde bu bölgede yaklaşık 1120 kişinin yaşayacağı ve bu nüfusa göre davacının parsellerinden 2534 ve 2535 no.lu parsellerin park yeri ve yeşil alan olarak açılması sonucu kişi başına 7 m2’lik standart yeşil alan ölçüsünün korunmuş olabileceği ancak 7 metrelik yolun 10 metreye çıkarılmasının şehircilik ilkeleri açısından gerekli olmadığının belirtildiği, yolun 7 metreden 10 metreye çıkartılması bilirkişilerce uygun görülmemişse de, bu yolun sadece yaya yolu olarak değil de vasıta ve yaya yolu olarak kullanılmasının düşünülmesi karşısında yolun genişletilmesinin kamu yararı açısından uygun bulunduğu, bilirkişi raporunun diğer yönleriyle hükme esas alınabilecek nitelikte olduğu ve plan değişikliğinin şehircilik ilkeleri, planlama esasları ve kamu yararına aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
İmar Planı Yapılası ve Değişikliklerine ait Esaslara Dair Yönetmelikte yaya yolu için belirtilen 7 metrelik genişliğin asgari büyüklük olarak saptanmış olması karşısında, yaya yolunun 10 metreye çıkarılmasında kamu yararına aykırılıktan söz etmek olanaksızdır.
Açıklanan nedenlerle Sakarya İdare Mahkemesinin 23.5.1990 günlü, 1990/355 sayılı kararının park yeri, yeşil alan ve okul yeri yönünden aynen onanmasına, kararı yola ilişkin kısmının ise yukarıda belirtilen gerekçeyle onanmasına karar verildi.