Danıştay 6. Dairesi E: 1992/890 K: 1993/371 T: 11/02/1993

Yüksek yoğunlukta yapı ve nüfus içeren bir bölgedeki yeşil alana olan gereksinim göz ardı edilerek, sadece yeşil alanın küçük boyutlu olması nedenine dayalı bilirkişi raporundaki değerlendirmeler esas alınarak taşınmazın kısmen yeşil alana tahsisini öngören imar planı değişiklinin mahkemece iptaline karar verilmesinde isabet görülmediği

Dava, taşınmazların kısmen park, kısmen de yol ve otopark olarak belirlenmesine ilişkin plan değişikliği işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, dava dosyası ile yörede yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporun incelenmesinden, taşınmazın merkez kullanışları arasında yüksek rantlı bölgede olduğu ve koridor nitelikli yeşil, kullanımında olmayıp nokta yeşil ve park kullanımında olduğu, sürekli bir yeşil alan bağlantısı oluşturmadığı, otoparkın ise on, onbeş araçlık olduğu, arsa değeri çok yüksek olan bir yerde fayda, maliyet analizi yapılmadan bu kullanımın getirildiği plan değişikliğinin bu haliyle planlama esasları şehircilik ilkeleri ve kamu yararına uygun olmadığı belirtilerek iptal edilmiş, bu karar davalı idare vekillerince temyiz edilmiştir.

Temyize konu İdare Mahkemesi kararının dava konusu taşınmazın imar planı değişikliği ile yol ve otopark olarak belirlenmesine ilişkin bölümünün iptali yolundaki kısmında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu nun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının bu bölümünün onanmasına;

İdare Mahkemesi kararının yeşil alana yönelik bölümüne gelince;

Temyiz dosyasının incelenmesinden uyuşmazlık konusu taşınmazın yer aldığı bölgenin yüksek yoğunlukta yapı ve nüfus içerdiği, çevredeki yeşil alanların yasa ile öngörülen standartların altında olduğu anlaşılmaktadır.

Bu durumda, yüksek yoğunluklu bir bölgedeki yeşil alana gereksinim göz ardı edilerek sadece yeşil alanın küçük boyutlu olması nedenine dayalı bilirkişi raporuna itibar edilmek suretiyle davacıya ait taşınmazın kısmen yeşil alana tahsisine dair bölümünün iptalinde yasal isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, temyize konu Eskişehir İdare Mahkemesinin 6.11.1991 günlü, 1991/765 sayılı kararının, dava konusu plan değişikliğinin yeşil alana yönelik kısmının bozulmasına karar verildi.