İmar planına karşı açılan davanın süre yönünden reddi üzerine yeniden açılan davada işin esasının incelenmediği göz önünde bulundurularak uyuşmazlık konusu planın esasının incelenmesi gerektiği
Dava, taşınmazın bitişiğindeki parsellere ilişkin imar planı değişikliği yapılması yolundaki istemin zımnen reddine dair İdare işleminin iptali isteğiyle açılmış, İdare Mahkemesince; imar yolunun anılan parsellere kaydırılmasına ilişkin imar planı değişikliğinin, bu değişiklikle davacı bankaya ait otopark girişinin tamamen engelleneceği, bitişik nizam şeklindeki yapılaşmanın arka cepheye bakan pencereleri kapatacağı gerekçesiyle iptalinin istendiği, bu yönde açılan davanın mahkemece süreden reddine karar verildiği ve bu kararın Danıştay Altıncı Dairesince onaylanarak kesinleştiği, bu kez yeniden dava yolunu açabilmek amacıyla aynı gerekçelere dayanılarak plan değişikliğinin istendiği, gerek zaman, gerekse ileri sürülen nedenler bakımından koşulların değişmediği sonucuna varılarak bu yoldaki istemin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden 1990/173 sayılı kararla söz konusu plan değişikliğinin iptali isteminin, mahkemece, davanın süresinde açılmadığı nedeniyle reddedildiği ve bu kararın Danıştay 6.Dairesinin 1991/342 sayılı kararıyla onandığı, işin esasına girilerek imar planı değişikliğinin şehircilik, planlama ilkelerine ve kamu yararına uygun olup olmadığının araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda ortada dava konusu plan değişikliğine ilişkin davanın esası incelenerek verilmiş bir ret kararı olmadığından mahkemece keşif ve bilirkişi incelemesi yaptırılarak imar planı değişikliği yapılması yolundaki istemin şehircilik ve planlama ilkelerine, kamu yararına uygun olup olmadığı araştırılıp bir karar verilmesi gerekirken, bu konuda daha önce açılan davanın süre aşımı nedeniyle reddedildiği, gerek zaman, gerekse ileri sürülen nedenler bakımından açılan bu davada koşulların değişmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu Van İdare Mahkemesinin 1.7.1992 günlü, 1992/199 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.