Yapıların 3194 sayılı yasanın 40. maddesine göre değerlendirilmesinin yapılmasında çevresiyle bir bütün olarak ele alınması gerektiği
Dava, taşınmaz üzerindeki yapıya ait mahzurların kaldırılmasına ve masrafların %20 fazlası ile yapı sahibinden tahsiline ilişkin belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapor ile dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden dava konusu işyerinin üzerinde yapılan işin hurda oto parçası alım-satım işi olması nedeniyle, çevresel, estetik, planlama ve trafik açısından olumsuzluklar taşımadığının ve davacı tarafından giderilmesi gereken bir mahzurun olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle 3194 sayılı İmar Kanununun 40.maddesi uyarınca tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmayarak işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, karara dayanak alınan bilirkişi raporunda, dava konusu işyerinin özelinde, yapılan işin hurda oto parçası alım-satım işi olması nedeniyle; çevresel, estetik, planlama ve trafik açısından olumsuzluklar taşımadığı belirtilmekte ise de raporun diğer bölümlerinden, dava konusu işyerinin iki taşıt yolu arasında kaldığının, tek bir yapı olarak şehircilik açısından değerlendirilmenin yanılgıya sebep olabileceğinin, bu işyerine ve diğer tamirci dükkanlarına gelen taşıtların Yeşillik Caddesinden hızlı ve yoğun bir biçimde akan trafiği olumsuz yönde etkilediğinin, uzun dönemde bakıldığında sözü edilen iki taşıt yolu arasında kalan yapı adasında yer alan tüm işyerlerinin bu bölgeden kalkmasının gerektiğinin ve sonuç olarak da dava konusu işyerinin yakın çevresi ile bir bütün olarak ele alındığında bu tür işyerlerinin bulunduğu kentsel konum itibariyle trafik açısından sakıncalı olduğunun saptandığı, aynı yapı adasındaki diğer işyerlerinin şehircilik, estetik ve trafik yönlerinden sakıncalı olduğu görülerek 3194 sayılı yasanın 40.maddesine göre işleme tabi tutuldukları anlaşıldığın dan dava konusu işyerinin de çevresi ile bir bütün olarak ele alınması ve faaliyet alanı olarak diğer işyerlerindekine yakın işlerin yapılması karşısında aynı işleme tabi tutulması gerekirken özelinde sakıncalar taşımadığından bahisle dava konusu işlemin iptaline karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu İzmir 3.İdare Mahkemesinin 15.5.1992 günlü, 1992/538 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.