İmar affı müracaatı sırasında imar planında yeşil alanda kalan taşınmaz içinde daha sonraki yıllarda yapılan imar planı değişikliğinin davacı için hukuki sonuç doğurmayacağı.
İstemin Özeti: Ankara 8.İdare Mahkemesinin 30.3.1995 günlü, E.1994/l4l8, K.1995/484 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince tetkik hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, davacının gecekondusunun bulunduğu l563 ada l sayılı parseldeki belediye hissesinin kendisine satışına ilişkin 19.4.1994 günlü, 558 sayılı encümen kararının iptali ile bu hissenin 298l sayılı Yasa uyarınca tahsisine karar verilmesi istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, davacının 298l sayılı Yasadan yararlanmak kamacıyla 1984 yılında davalı idareye müracaat ederek gecekondusu için tapu tahsis belgesi isteminde bulunduğu, ancak gecekondunun o dönemde imar planına göre yeşil alan içinde kalmasından dolayı tespit ve değerlendirme işlemlerinin yapılmadığı, l4.5.1988 tarihinde yapılan ıslah imar planında gecekondunun üzerinde bulunduğu alan konut alanına dönüştürülmüş ise de; başvuru tarihinde bu alanın yeşil alan olması ve 1984 yılındaki başvurunun tespit ve değerlendirme işlemlerinin sonuçlandırılması gereken 7.l2.1987 tarihine kadar yapılması gerekeceğinden daha sonraki yıllarda yapılan imar planı değişikliğinin davacı için hukuki sonuç doğuramayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Ankara 8.İdare Mahkemesinin 30.3.1995 günlü E.1994/l4l8, K.1995/484 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin l. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 25.9.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.