Evliliğin ölümle sona ermiş olması, TMK 194. maddesinin uygulanması bakımından “aile konutu” vasfını kaybettirir” ise de; konutun bu niteliği, sağ eşe bu konut üzerinde sağlanan yasal hakların kullanılması bakımından devam eder. Davacı sağ eş, bu yasal hakları sebebiyle konutun “aile konutu” olduğunun tespitini isteyebilir.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR: Davacı, eşinin 15.07.2010 tarihinde öldüğünü, ölen eşine ait birlikte yaşadıkları konutla ilgili olarak bir kısım mirasçıları tarafından izalei şuyu davası açıldığını ileri sürerek birlikte yaşadıkları konutla ilgili yasal haklarını kullanabilmesi için, dava konusu taşınmazın “aile konutu” olduğunun tespitini istemiş; mahkemece “taşınmaz üzerinde hak sahibi olan davacının eşi H. K..’ın 15.07.2010 tarihinde ölümü ile taşınmazın aile konutu vasfını yitirdiği” gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Evliliğin ölümle sona ermiş olması halinde, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 194. maddesinin “aile konutuna” sağladığı koruma nihayet bulur ise de, sağ eşin, ölen eşine ait birlikte yaşadıkları konut üzerindeki ölümden sonra kullanılabilecek kanuni hakları bakımından konutun bu vasfının belirlenmesini istemekte hukuki yararı vardır. Evliliğin ölümle sona ermiş olması, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun 194. maddesinin uygulanması bakımından “aile konutu” vasfını kaybettirir” ise de; konutun bu niteliği, sağ eşe bu konut üzerinde sağlanan yasal hakların kullanılması bakımından devam eder. Davacı sağ eş, bu yasal hakları sebebiyle konutun “aile konutu” olduğunun tespitini istemiştir. Ölenin mirasçıları, dava konusu taşınmazda mirasbırakan anneleri Hatice ile davacının 2005 yılından beri birlikte oturduklarını kabul ettiklerine göre, tespit isteğinin kabulü gerekirken, yasal olmayan gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalıların vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle 11.06.2014 tarihinde karar verildi.