Mahkemece, yapılacak iş, öncelikle taşınmazın aile konutu olup olmadığının tesbiti ile ilgili aile mahkemesinden karar alması için davacıya önel vermek, bu konuyu bekletici ön sorun yapmak, taşınmaz aile konutu ise ve parselin değerine nazaran bu parsel hakkında miras hükümlerine uygun inceleme yapılması için dava dilekçesini görev yönünden reddetmek, bu konuyu görevli mahkemeye bırakmak, eğer taşınmaz aile konutu değilse ortaklığın giderilmesi hükümlerine göre konuyu inceleyip bir karar vermekten ibarettir.
DAVA: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR: Olayları açıklamak taraflara, hukuki nitelendirme hakime aittir. ( HUMK: md. 76 ) Dava, 332 parsel sayılı taşınmaz yönünden de taşınmazın aile konutu olduğundan bahisle, miras bırakanın ölüm tarihine göre Türk Medeni Kanununun 652. maddesine uygun mülkiyet hakkının tanınması istemi, 4044 ve 258. parsel sayılı taşınmazlar yönünden ortaklığın giderilmesi davasıdır. Ancak 332 parsel sayılı taşınmaz aile konutu değilse bu taşınmaz yönünden de dava ortaklığın giderilmesi şeklinde incelenecektir.
O halde, mahkemece, yapılacak iş, öncelikle 332 parsel sayılı taşınmazın aile konutu olup olmadığının tesbiti ile ilgili aile mahkemesinden karar alması için davacıya önel vermek, bu konuyu bekletici ön sorun yapmak, konut ve 332 parsel sayılı taşınmaz aile konutu ise ve parselin değerine nazaran bu parsel hakkında miras hükümlerine uygun inceleme yapılması için ( TMK: md. 652 ) dava dilekçesini görev yönünden reddetmek, bu konuyu görevli mahkemeye bırakmak, eğer 332 parsel sayılı taşınmaz aile konutu değilse ortaklığın giderilmesi hükümlerine göre konuyu inceleyip bir karar vermekten ibarettir. Bu yön gözetilmeden yanlış nitelendirme eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenlerine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 09.02.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.