6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanuna dayanılarak çıkarılan 2015 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzunun yürürlüğe girdiği 20.01.2015 tarihinden itibaren, kira yardımından yararlanmak isteyen hak sahiplerine, şartlarının uygun olması halinde sadece ikamet
İstemin Özeti : Antalya 2. İdare Mahkemesinin 31/03/2016 günlü, E:2015/619, K:2016/423 sayılı kararının; usul ve yasaya uygun olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Ondördüncü Dairesince, dosyanın tekemmül ettiği görüldüğünden, yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:
Dava; davacıya 6306 sayılı Kanun uyarınca iki bağımsız bölüm üzerinden ödenen kira yardımının bir bağımsız bölüm için durdurulmasına ilişkin işleme yapılan itirazın reddine ilişkin Antalya Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünün 17/03/2015 günlü, 41125 sayılı işleminin iptali istemiyle açılmış, idare Mahkemesince; davacının 6306 sayılı Kanun uyarınca tarafına kira yardımı yapılması istemiyle 25/12/2014 tarihinde başvuru yaptığı, başvuru tarihi itibarıyla geçerli olan Kira Yardımı Uygulama Kılavuzunda kira yardımı ödenmesi hususunda bağımsız bölüm sayısı olarak bir sınırlandırmanın bulunmadığı, 20/01/2015 tarihinde çıkarılan yeni kılavuzda ise riskli yapı maliklerine sadece ikamet ettikleri bir bağımsız bölüm için kira yardımı yapılacağının öngörüldüğü, bu durumda davacıya kira yardımının, başvuru tarihi itibarıyla geçerli olan kılavuz hükümleri uyarınca değerlendirme yapılarak iki bağımsız bölüm üzerinden yapılmasının gerektiği, başvuru tarihinden sonraki kılavuz hükümleri dikkate alınarak bir adet bağımsız bölüm üzerinden ödeme yapılmasında ve bu uygulamaya davacı tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar, davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanunun “Tahliye ve yıktırma” başlıklı 5. maddesinin 1. fıkrasında, “Riskli yapıların yıktırılmasında ve bunların bulunduğu alanlar ile riskli alanlar ve rezerv yapı alanlarındaki uygulamalarda, öncelikli olarak malikler ile anlaşma yoluna gidilmesi esastır. Anlaşma ile tahliye edilen yapıların maliklerine veya malik olmasalar bile kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi olarak bu yapılarda ikamet edenlere veya bu yapılarda işyeri bulunanlara geçici konut veya işyeri tahsisi ya da kira yardımı yapılabilir.” hükmü öngörülmüştür.
6306 saylı Kanunun Uygulama Yönetmeliğinin 16. maddesinin 1.fıkrasında; “Anlaşma ile tahliye edilen uygulama alanındaki yapıların maliklerine tahliye tarihinden itibaren Bakanlıkça kararlaştırılacak aylık kira yardımı yapılabilir.” Aynı maddenin 4. fıkrasında ise; “Kira yardımı başvuruları; tahliye tarihinden itibaren en geç bir yıl içinde, Bakanlıkça belirlenecek bilgi ve belgelere istinaden riskli alan veya rezerv yapı alanlarında ilgili kuruma, riskli alan dışındaki riskli yapılarda ise Müdürlüğe yapılır.” hükmü getirilmiştir.
20.01.2015 tarihinden itibaren uygulanmaya başlanan 2015 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzunun 1.maddesinde “Bu kılavuzun amacı; 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanunun 5. maddesi ve Uygulama Yönetmeliğinin 16. maddesi hükümlerince riskli olarak tespit edilen yapılardaki hak sahiplerine Belediye Başkanlıklarınca yapılacak olan kira yardımları ile ilgili olarak başvurunun alınmasını, incelenmesini ve ödeme yapılıncaya kadar olan süreci tanımlamaktadır.” hükmünü içermektedir.
Aynı Kılavuzun 5.1 maddesinde “6306 sayılı Kanun kapsamında riskli yapı maliklerine her yıl alınacak Bakan Oluruna göre sadece ikamet ettikleri bir bağımsız bölüm için 18 ay kira yardımı yapılacaktır.” kuralına, 5.2.maddesinde ise “Kira yardımı ödemelerinde riskli yapıda ikamet şartı aranmakta olup, malik kiracı ve sınırlı ayni hak sahiplerinden sadece bu şartı sağlayanlara ödeme yapılacaktır.” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının 2 adet bağımsız bölümüne kira yardımı alabilmek için 25.12.2014 tarihinde yaptığı müracaata dair işlemlerin 12.01.2015 tarihinde tesis edildiğinden bahisle 2015 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzundan yararlanılması gerektiğinden, ikamet edilen bir bağımsız bölüm için, 15.05.2015 tarihinden itibaren başlayan 18 ay boyunca devam eden, ayda 690,00 TL ödeme yapılmasına ilişkin planın yapıldığı, ödemesi durdurulan kısım için yapılan itirazın dava konusu işlemle reddedildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri uyarınca; 2015 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzunun yürürlüğe girdiği 20.01.2015 tarihinden itibaren, kira yardımından yararlanmak isteyen hak sahiplerine, şartlarının uygun olması halinde sadece ikamet ettikleri bölüm için yardım yapılabileceği kuralı getirilerek 2014 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzu yürürlükten kaldırılmıştır.
Bu durumda, davacı tarafından müracaat 2014 yılında yapılmış olsa da 2014 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzuna ilişkin hükümlerin 2015 yılı Kira Yardımı Uygulamaları Kılavuzu yürürlüğe girene kadar uygulanabileceği ve dava konusu işlemin tesis edildiği tarih itibarıyla 2015 yılı Kılavuzunun yürürlükte bulunduğu dikkate alındığında dava konusu işlemde hukuka aykırılık, İdare Mahkemesi kararında ise hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle; Antalya 2. İdare Mahkemesinin 31/03/2016 günlü, E:2015/619, K:2016/423 sayılı kararının bozulmasına, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 11/04/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.