Kesinleşmiş orman tahdidi dışında kalan taşınmaz için orman yönetiminin açtığı dava dinlenmez. Ancak, tahdit sınırları dışında kalsa dahi, taşınmaz, eylemli durumda halen orman niteliğini koruduğundan, bu niteliği itibarıyla Hazine’nin her zaman dava hakkı vardır.
Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda; davanın reddi yolunda kurulan hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve müdahil Yönetimler tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K: Davacı Hazine ve müdahil Orman Yönetimi, Tavşanlı-Derbent Köyü’nde yeralan 177 parsel sayılı taşınmazın tesbitine itiraz etmişler, Yerel Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm Yönetimler tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin red gerekçesinde, Hazine için aktif dava ehliyeti bulunmaması nedeniyle, Orman Yönetimi için ise esastan davanın reddine karar verilmiştir. Dava konusu taşınmazın kesinleşmiş orman tahdit sınırları dışında bulunduğu, gerek dava dilekçesine ekli Orman İşletme Müdürlüğünün onaylı yazısı ve krokisinde, gerek uzman bilirkişinin keşif sonucu düzenlediği rapor ve krokide açık ve kesin olarak belirlenmiştir. Bu durumda, tahdit dışında kalan bir taşınmaz için Orman Yönetiminin davasının dinlenme olanağı yoktur. Oysa, Hazine kamu malı niteliğinde gördüğü, ayrıca devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan tüm taşınmazlar için her zaman dava açmak hakkına sahiptir. Ormanlar da Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olması nedeniyle genel dava hakkı içinde yeralan bir konu olarak değerlendirilmeli ve çoğun içinde azın bulunabileceği kabul edilmelidir.
Bu sebeplerle, Hazine için husumet yönünden davanın reddi yoluna gidilmesi doğru değildir. Kaldı ki, taşınmaz eylemli durumda halen orman niteliğini korumaktadır. Tahdit sınırları dışında kalmış olsa dahi, bu niteliği ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olarak özel mülke dönüşmez ve Hazinenin dava hakkının bu prosedür içinde varlığının kabulü zorunludur.
Yapılan keşifte, taşınmazın halen eylemli durumda orman niteliğini taşıdığı kesin olarak belirlenmiştir. Bu durumda, belirlenen niteliğe göre, taşınmazın özel mülk olarak köy tüzel kişiliği adına tesbit ve tesciline olanak yoktur. Bütün bu nedenlerle, 177 sayılı parselin orman olarak Hazine adına tesciline karar verilmesi gerekirken, değişik gerekçeyle davanın reddi ve köy tüzel kişiliği adına tesciline karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: 1- Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle; Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının (REDDİNE),
2- İkinci bentte açıklanan nedenlerle; Hazine vekilinin, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün Hazine yararına (BOZULMASINA),
3- Orman Yönetimi tarafından yatırılan temyiz harcının üzerinde bırakılmasına, 12.7.1993 günü oybirliğiyle karar verildi.