Köy boşluğunun mülkiyeti Hazine’ye ait olup zilyetlikle kazanabilecek yerlerdendir. Köy hükmi şahsına karşı açılan davada asıl malik olan Hazine taraf durumu almadığına göre uyuşmazlığı zilyetlik hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir.
Hüseyin ile Hisar Köyü Muhtarlığı aralarındaki men’i müdahale davasının reddine dair, Bigadiç Asliye Hukuk Hâkimliğinden verilen 26.10.1988 gün ve 41/351 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı, murisinden kalan ve taksimde kardeşi Ramazan’a düşüp ondan satın aldığı arsa ve koruluk olarak kullandığı taşınmazına davalı köy müdahale ettiğinden men’ini istemiş, davalı köy ise bu yerin köy boşluğu olmadığını belirleyecek şekilde kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı temyiz etmiştir.
Köy boşluğu olan dava konusu taşınmaza davacı tarafından tecavüz edildiğinden bahisle Kaymakamlığa başvurma sonucu idari men kararı alınmış, davacı bu men kararına uymadığından ikinci tecavüz nedeniyle 5917 sayılı Kanuna muhalefetten mahkumiyetine dair, 16.8.1983 tarihli sulh ceza mahkemesi kararı dosyaya verilmiştir. Bu karar, niteliği itibariyle bu dava yönünden kesin hüküm oluşturmaz.
Nizalı yerin köy boşluğu olduğu gerek idari men kararında, gerekse görülmekte olan davanın incelenmesi sırasında tespit edilmiştir. Köy boşluğunun mülkiyeti Hazineye ait olup zilyetlikle kazanabilecek yerlerdendir. Davada asıl malik olan Hazine taraf durumunu almadığına göre, uyuşmazlığına göre, uyuşmazlığın zilyetlik hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir.
Deliller bu dairede değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, aksine düşünceler yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz ve temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve 5000 lira peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 5.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.