Dava konusu taşınmaza fiili el atma tarihi itibariyle Kamulaştırma Kanununun 38. maddesinde belirtilen hak düşürücü süre dolmadığından davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi, doğru değildir.
DAVA: Taraflar arasındaki 2942 sayılı Yasa uyarınca kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: K: Dava, 2942 sayılı Yasa uyarınca kamulaştırma bedelinin artırılması istemine ilişkindir. Mahkemece, hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; dava konusu 127 parsel sayılı taşınmazın 15.08.1977 tarihinde davalı idare tarafından Batıkent Toplu Konut Alanı projesi kapsamında kamulaştırıldığı ve davacılara usulüne uygun olarak kamulaştırma tebligatı yapılmaksızın taşınmazın Kamulaştırma Kanununun 17. maddesi uyarınca davalı idare adına hükmen tesciline karar verildiği, dava konusu taşınmazın kamulaştırılmasından sonra, 1/1000 ölçekli Batıkent Toplu Konut alanı uygulama imar planı doğrultusunda hazırlanan 72700/4 ve 76050 numaralı parselasyon planları doğrultusunda düzenlemeye girerek, 15465 ada 1 parsel, 15472 ada 1 parsel ve 17259 ada 1 parsel sayılı taşınmazlara şuyulandırıldığı, bu imar parsellerinden sadece 15472 ada 1 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili olarak 13.06.1986 tarihinde S.S. Özpetek Konut Üretim Yapı Kooperatifine yapı ruhsatı düzenlendiği, diğer imar parsellerine herhangi bir yapı ruhsatı düzenlenmediği ayrıca Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı Fen İşleri Daire Başkanlığı İnşaat Şube Müdürlüğünün 26.06.2006 gün ve 4291-5492 sayılı yazısı ile dava konusu parsel etrafında bulunan yollarla, kanalizasyonların ise Batıkent 4.kısım yol ve kanalizasyon inşaat işi kapsamında 03.07.1989 tarihinde başlayıp, 21.05.1992’de tamamlandığının bildirildiği, dolayısıyla dava konusu taşınmaza ilk olarak 1986 yılında fiilen el atıldığı ve Kamulaştırma Kanununun, Anayasa Mahkemesince iptal olunan 38. maddesindeki hak düşürücü sürenin dolmadığı anlaşılmıştır.
Yukarıda açıklandığı üzere, dava konusu taşınmaza fiili el atma tarihi itibariyle Kamulaştırma Kanununun 38. maddesinde belirtilen hak düşürücü süre dolmadığından davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi, Doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK: nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 19.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.