1. Anasayfa
  2. Yargıtay 5. Hukuk Dairesi

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi E: 1991/16767 K: 1991/28110 T: 25.9.1991 


Başkası adına tapulu sahipsiz ve zilyedi tarafından iktisap edilmemiş yerin kamulaştırılmasında bina ve ağaçların bedeli zilyedine ödenir. Bunlara ilişkin bedel artırım davasını zilyet açabilir.

Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; kamulaştırma değerinin artırılması davasının reddine dair verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü: K: Dava, tapusuz taşınmaz mal üzerinde bulunan yapı ve ağaçların kamulaştırma bedelinin artırılması isteğine ilişkindir.

Mahkemece, davacının verilen mehle rağmen mülkiyet hakkının sübutuna dair dava açıp ilam, ibraz etmediğinden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Kıymet takdir komisyonu raporunda yapının ve ağaçlarının zilyedinin davacı olduğu tesbit edilmiş, bedeli kendisine ödenmesi üzerine davacı arttırma davası açmıştır. İdare yapı ve ağaçların davacıya ait olduğunu önceden kabul ettiği gibi duruşmada da karşı çıkmamıştır.

2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 19/11. maddesine göre başkası adına tapulu sahipsiz ve zilyedi tarafından iktisap edilmemiş yerin kamulaştırılmasında bina ve ağaçların 11 ve 12. maddeler uyarınca takdir olunan bedeli zilyedine ödenir. Ağaç ve yapının davacıya ait olduğu idare tarafından da kabul edilmiş olduğundan mahkemece yukarıda sözü geçen Kanunun 15/4. maddesi gereğince oluşturulacak bilirkişi kuruluna dava konusu muhtesatın değeri tesbit ettirilerek doğacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken davacıya mülkiyet hakkını ispat için dava açmak üzere mehil verilip, buna uyulmadığından söz edilerek davanın reddine karar verilmesi,

Doğru görülmemiştir. SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz nedenleri yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK: nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 25.9.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.