Birinci sınıf tarım arazisinin yapılaşmaya açılabilmesi için ilgili kurumdan görüş alınması gerektiği hakkında.
İstemin Özeti: Antalya 1.İdare Mahkemesinin 24.03.2005 günlü, E: 2005/53, K:2005/380 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Savcısı İbrahim Erdoğdu’nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, davalı belediye temyiz isteminin reddi ile Danıştay bozma kararına uyularak verilen idare mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Antalya, Kumluca, Karşıyaka Mahallesi, Kumdibi Mevkii, … ada, … parsel sayılı taşınmaza ilişkin olarak 4.5.2000 günlü, 3 sayılı belediye meclisi kararıyla onaylanan 1/5000 ve 1/1000 ölçekli imar planı değişikliklerinin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, Dairemizin 14.09.2004 günlü, E:2003/728, K:2004/4282 sayılı bozma kararına uyularak, dosyanın incelenmesinden, 1. sınıf tarım arazisi niteliğinde olan uyuşmazlık konusu parsele yönelik olarak imar planı değişikliği yapılması aşamasında ilgili kurumlardan uygun görüş alınmadığı, ayrıca dava konusu planların dayanağına oluşturan ve Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca 09.10.1992 gününde onaylanan 1/25000 ölçekli Kaş-Finike Kumluca Çevre Düzeni Revizyon İmar Planının Danıştay Altıncı Dairesinin 17.05.2004 günlü, E:2002/4706, K:2004/3093 sayılı kararıyla iptal edildiği anlaşıldığından, dava konusu imar planı değişikliklerinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle söz konusu planların davacı parseline ilişkin kısmının iptaline karar verilmiş, bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu imar planlarının yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Antalya 1.İdare Mahkemesinin 24.03..2005 günlü, E: 2005/53, K:2005/380 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına, fazla yatırılan 17,00 YTL harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 8.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.