1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1986/74 K: 1986/405 T: 17/04/1986


Para cezasının tekrarlanabilmesi için verilmesi öngörülen süre tanımanın amacı yapı sahibini kullanma izni alması için girişimde bulunmasını sağlamak olduğuna göre, iskan izni verilmeyecek olan yapı için bu sürenin verilmemesinin cezayı engellemeyeceği.

Dava, taşınmaz üzerindeki yapının 9 nolu dairesinin yapı kullanma izni alınmadan kullanılması nedeniyle 6785 sayılı Yasanın değişik 18.maddesi uyarınca para cezası alınmasına ilişkin belediye işleminin iptali dileğiyle açılmış, İdare Mahkemesince 18.maddeye ikinci ya da üçüncü kez ceza alınabilmesi için kullanma izni alınmadan kullanılan yapının sahiplerine ilk defa verilen para cezasına ilişkin kararla veya aynen bir bildirimle süre verilmesi ve bu sürenin sonunda yapı kullanma izni alınmadığı takdirde cezanın tekrarlanacağının tebliğ edilmesi gerektiği, bu yola gidilmeksizin üçüncü kez ceza alınmasında mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, karar davalı belediyece temyiz edilmiştir.

Olay tarihinde yürürlükte bulunan 6785 sayılı Yasanın 1605 sayılı Yasayla değişik 16.maddesinde yapının tamamı bittiği takdirde tamamının, kullanılması mümkün kısımları ikmal edildiği takdirde bu kısımların kullanılabilmesi için belediyeden izin alınmasının zorunlu olduğu, aynı yasanın 18.maddesinde ise, 16.madde gereğince kullanma izni alınmadan kullanılan yapı sahiplerinden bağımsız her daire veya işyeri için belediye encümeni kararı ile para cezası alınabileceği, ayrıca, yeniden verilen süre içinde kullanma izni alınmadan kullanılmaya devam olundukça bu cezanın tekrarlanabileceği kurala bağlanmıştır.

Temyiz dosyası içindeki belgelerin incelenmesinden, davacıya ait dairenin yer aldığı yapının projeye aykırı yapıldığı, projeye aykırılıkların tadilat ruhsatına bağlanması mümkün olmasına rağmen arazi sahibi ile yapının müteahhidi arasındaki anlaşmazlıktan ötürü arazi sahibinin muvafakat etmemesi nedeniyle tadilat ruhsatının alınamadığı, buna bağlı olarak yapı kullanma izninin verilmesine de imkan olmadığı, dairenin yapı kullanma izni alınmaksızın kullanıldığının 1.5.1981/, 30.12.1982/ve 5.3.1983/günlerinde mahallinde saptandığı, her tespitten sonra da 6785 sayılı yasanın 18.maddesi uyarınca para cezası verildiği anlaşılmıştır.

Her ne kadar çeşitli tarihlerdeki tespitler ve bu tespitlere dayalı para cezası işlemleriyle birlikte davacıya kullanma izni alması için süre tanınmadığı açık ise de; para cezasının tekrarlanmasının ön koşulunu teşkil eden süre tanınmasının amacının yapı sahibini kullanma izni alması için girişimde bulunmaya teşvik etmek olması karşısında, sözü edilen süre verilse bile davacının yapı kullanma izni alabilmesine olanak yoktur. Zira, yapı halen projeye aykırı yapı niteliğinde bulunduğundan projeye aykırılıklar giderilinceye veya tadilat ruhsatına bağlanıncaya kadar iskan izni verilemeyeceği ortadadır. Bunun yanı sıra, yapının kullanma izni alınmaksızın kullanıldığının tesbit edildiği tarihler arasında geçen uzun süreler de göz önüne alındığında cezanın tekrarlanmasının şekil şartını oluşturan süre verilmesinin amacının da gerçekleştiği meydana çıkmaktadır.

Bu itibarla sırf süre verilmediği gerekçesiyle işlemin iptalinde usul ve yasaya uyarlık görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, uyuşmazlığın hukuki niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca işin esasının incelenmesine geçilerek yukarıda belirtilen nedenlerle davanın reddine karar verildi.