1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1979/3965 K: 1982/4107 T: 07/12/1982


Evvelce depo olarak gözüken yerin proje değişikliği suretiyle kullanılış amacı değiştirildiğinden bu değişiklik nedeniyle otopark ücreti alınmasında isabetsizlik bulunmadığı

Dava, davacı şirkete ait mağaza ile ilgili olarak otopark ücreti yükümlülüğünü öngören işlemin davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali istemiyle açılmıştır.

6785 sayılı Yasaya 1605 sayılı Yasa ile eklenen ek 1.maddenin birinci fıkrası imar planlarının düzenlenmesinde planlanan beldenin ve bölgenin şartları ile müstakbel ihtiyaçları göz önünde tutularak gerekli otopark yerlerinin ayrılacağını, ikinci fıkrası otopark yapılmasını gerektiren bina ve tesislerin neler olduğunu, otopark ihtiyacının miktar, ölçü ve diğer şartları ile bu ihtiyacın nasıl tespit olunup giderileceğinin ise imar yönetmeliklerinde belirtileceğini, 3.fıkrası bu talimatnamelerde bulunması gereken, bu konu ile ilgili esasların İçişleri,

Bayındırlık ve Ulaştırma Bakanlıklarının mütalaaları alınmak suretiyle İmar ve İskan Bakanlığınca tespit olunacağını, 4.fıkrası da otopark ihtiyacı bulunan bina ve tesislere gerekli otopark yeri ayrılmadıkça yapı izni, otopark tesis edilmedikçe de kullanma izni verilmeyeceğini kurala bağlamıştır.

Yukarıda belirtilen 2.fıkra hükmü doğrultusunda otoparka ilişkin esaslar ek 1.madde ile ayrıntılar da 7.5.1976 günlü, 15580 sayılı resmi gazetede yayınlanan yönetmelikle düzenlenmiş olup söz konusu yönetmeliğin 14.maddesi mevcut binaların ilave, tevsi ve kullanış değişiklerinde de söz konusu kısımlar için bu yönetmelik hükümlerinin uygulanacağını belirtmiştir.

Dava dosyasının incelenmesinden davacı şirkete ait mağazanın 9.12.1967 de onaylanan projesinde bodrum-zemin-asmakat olarak birbirine iç merdivenlerle bağlantılı üç ayrı dükkan şeklinde planlandığı, 7.11.1979/da onaylanan projede ise eski merdivenler iptal edilerek yeni merdiven inşası ve aradaki bölmelerin kalkması ile bodrum-zemin ve asma katın birbiriyle bağlantılı tek bir mağaza haline getirildiği, meydana gelen bu değişikliğin ruhsata tabi olması nedeniyle tadilat projesi onaylanırken 14 otoluk otopark yeri öngörüldüğü anlaşılmaktadır.

Hernekadar davacı, yönetmeliğin getirdiği mali yükümlülüğün daha önce yapımı tamamlanmış ve kullanma izni de alınmış bulunan bina için uygulanamıyacağını deponun mağazaya katılmış olmasının kullanım amacının değişmiş olması anlamına gelmediğini, zira gerek mağaza gerekse depo olsun her ikisinin de kullanımın ticari olduğunu belirtmekteyse de yapılan tadilatta projesinde depo olarak gözüken yerin kullanış biçimi değiştirilerek müşterilerin girip çıkıp alış veriş yaptıkları bir işyeri haline dönüştürüldüğü açık olduğundan yönetmeliğin 14.maddesi kapsamına girmesi nedeniyle otopark ücreti alınması işleminde isabetsizlik görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verildi.