Hazineye ait olan ve üzerine imar ve iskan bakanlığı tarafından konut yapılan taşınmazın, kiracı olarak oturan şahıslardan alınarak memur konutu haline dönüştürülmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı
Dava, maliye hazinesi adına kayıtlı bulunan taşınmazlar üzerine Bulgaristan’dan gelen göçmenlere tahsis edilmek kaydıyla Toprak ve İskan İşleri Genel Müdürlüğünce 1953-1956 yıllarında inşa edilen, ancak daha sonra hazinece İstanbul’da evleri kamulaştırılmış olanlara kiraya verilen konutların, Maliye Bakanlığı-İçişleri Bakanlığı (Emniyet Genel Müdürlüğü) Milli Eğitim Bakanlığı adına memur konutu olarak tahsis edilmesini öngören Maliye Bakanlığı işleminin davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali isteğiyle açılmıştır.
30.7.1966 tarihinde yürürlüğe giren 775 sayılı Gecekondu Kanununun 3. maddesinde “Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihte, Hazinenin … mülkiyetindeki arazi ve arsalardan … belediye sınırları içinde olanlar … bu kanunda belirtilen amaçlarda kullanılmak üzere, bedelsiz olarak ilgili belediyelerin mülkiyetine geçer … ancak, … gerek bu ve gerekse diğer kanunlarda belirtilen amaçlarda kullanılmak üzere Hazine veya Özel İdare elinde bırakılması Bakanlar Kurulunca lüzumlu görülenler bu hüküm dışındadır…” kuralı öngörülmüştür.
Dosyanın incelenmesinden, hazineye ait arsa üzerine Toprak ve İskan İşleri Genel Müdürlüğünce 1953-1956 yıllarında konut inşa edildiği, bu nedenle söz konusu yerlerin arsa ve arazi niteliğini yitirdiği anlaşıldığından, bu yerlerin 775 sayılı Kanunun anılan 3.maddesi gereğince belediye mülkiyetine geçmesi mümkün olmadığı cihetle, sözü edilen taşınmazların maddede öngörülen kanunlarda belirtilen amaçlarda kullanılmak üzere Hazine veya Özel İdare elinde bırakılması için Bakanlar Kurulu kararı alınmasına gerek bulunmadığı gibi Kanunun geçici 5.maddesinin de olayda uygulanması mümkün değildir.
Öte yandan; 775 sayılı Kanunun 17.maddesinde, belediye sınırları ve varsa mücavir sahalar içindeki bütün gecekonduların ve ayrıca 16.madde gereğince tesbit edilen bölge ve sahalar içinde bulunan bütün yapıların sahipleri ve her ne şekilde olursa olsun bu yapılarda oturan veya bunları işyeri olarak kullananların, İmar ve İskan Bakanlığınca hazırlanacak örneğe uygun bir beyannameyi ilan tarihinden itibaren 3 ay içerisinde yapının bulunduğu yer belediyesine makbuz karşılığında vermek zorunda oldukları belirtilmiş, aynı Kanunun 25 ve 26.maddelerinde de arsa tahsis şart ve şekilleri düzenlenmiştir.
Dava konusu alan 1/5000 ölçekli planın A-1-1 nolu paftasında “Gecekondu Islah Bölgesi” olarak belirlenmiş ise de 775 sayılı Kanun hükümlerinden yararlanmak amacıyla yukarıda belirtilen şekilde başvuruda bulunulmadığı; idarece de herhangi bir tahsis işlemi yapılmadığı anlaşıldığından davacının sözü edilen Kanuna göre taşınmaz üzerinde hukuken himayesi gereken bir hakkı bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Davacının öne sürdüğü diğer iddialar da dava konusu işlemin iptalini gerektirir nitelikte görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle dava konusu işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığından davanın reddine karar verildi.