Kapanması gereken yolun tümünün davacıya satılması halinde yandaki parselin yola cephe alması engelleneceğinden yolun bir bölümünün davacıya satışı işleminde mevzuata aykırılık bulunmadığı
Dava, imar planı uyarınca kapanması gereken yolun tamamı yerine 57.50 m2 miktarındaki kısmının İmar Kanununun 41.maddesi gereğince bu yola bitişik parselin maliki olan davacının kendisine satılmasına ilişkin Belediye Encümeni kararının; davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali isteğiyle açılmıştır.
6785 sayılı İmar Kanununun 1605 sayılı Kanunla değişik 41.maddesinde; Belediyelerin, belediye malı olan veya imar ve yol istikamet planlarının tatbiki dolayısıyle kamulaştırmadan artan parçalarla, istikameti değiştirilen veya kapanan yol mve meydanlardan hasıl olan sahalarda müstakil inşaata elverişli olmayan parçaları bitişiğindeki arsa ya da bina sahibine bedel takdiri suretiyle satmak, taşınmaz mal sahiplerinin yola giden yerlerden dolayı tahakkuk eden istihkakları ile ve bedel takdiri suretiyle değiştirmek, komşu taşınmaz mal sahibi takdir edilen bedelle satın almaktan imtina ederse, şuyulandırığı sattırmak suretiyle imar planına uygunluğu temin ile görevli oldukları kurala bağlanmıştır.
Olayda, imar planına göre kapanması gereken ve müstakil inşaata elverişli olmayan arsanın İmar Kanununun 41.maddesi uyarınca düzgün imar parseli oluşturarak imar planına uygunluğu sağlanmak amacıyla 57.50 m2 miktarındaki kısmının bitişik parsel sahibi olan davacıya, geri kalan bölümün de bu kısma bitişik olan 321 ada, 1 sayılı parsel sahibine satıldığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmış olup dava konusu işlemde usul ve yasa kurallarına ykırılık görülmemiştir.
Davacı imar planı gereğince kapanması gereken yolun bir bölümünün değil tamamının ihale yoluyla kendisine satılmasını istemekte ise de, söz konusu arsanın ancak 41.madde uyarınca satışı mümkün olup, tamamının davacıya satılması halinde 321 ada, 1 sayılı parselin imar planı uyarınca yola cephe alması mümkün olmıyacağından bir bölümünün anılan parsel malikine satılması işleminde mevzuata aykırılık görülmemiştir.
Dava konusu olaya, davacının iddia ettiği gibi 2490 sayılı yasa kurallarının uygulanması mümkün değildir. Açıklanan nedenlerle ve davacının diğer iddiaları da dava konusu işlemin iptalini gerektirir nitelikte bulunmadığından davanın reddine karar verildi.