1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1982/1109 K: 1982/4337 T: 23/12/1982


Davacının olduğu yapı için para cezası verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, paranın tahsili cihetine gidildiğinde, payına düşenden fazla miktarının istenmesi halinde yargı yoluna başvurabileceği

Dava, yapının kullanma izni alınmadan kullanılması nedeniyle 7 bağımsız bölüm için 5000 er lira olmak üzere toplam 35.000 lira para cezası alınmasına ilişkin belediye encümeni kararının davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali isteğiyle açılmıştır.

6785 sayılı yasanın 1605 sayılı yasayla değişik 16.maddesinde yapının tamamı bittiği takdirde tamamının, kullanılması mümkün kısımları ikmal edildiği takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için belediyeden izin alınmasının zorunlu olduğu, aynı yasanın 18.maddesinde ise, 16. madde gereğince kullanma izni alınmadan kullanılan yapı sahiplerinden bağımsız her daire veya işyeri için belediye encümeni kararı ile 500 liradan 5000 liraya kadar para cezası alınabileceği kurala bağlanmış ve 5434 sayılı Yasanın 2248 sayılı Yasayla değişik 2.maddesiyle de bu para cezası 3 katına çıkarılmıştır.

198 sayılı Emlak Alım Vergisi Yasasının 2352 sayılı yasayla değişik 11,16 ve 17 maddeleri uyarınca Emlak Alım Vergisi Yatırılmadan yapı kullanma izni verilemeyeceği gibi, 2464 sayılı Yasanın 80.maddesinin f bendi ile 85.maddesine göre de kullanma harcı yatırılmaksızın bu iznin verilmesine olanak yoktur.

Olayda, kullanma izni alınmadan yapının kullanılmaya başlandığının belediye fen ve sağlık elemanlarınca saptandığı ve yukarıda değinilen yasal yükümlülüklerinde yapının izinsiz kullanıldığının saptandığı tarihten önce yerine getirilmediği anlaşıldığından kullanma izni alınmadan kullanılmaya başlanan yapı için, para cezası alınmasına ilişkin encümen kararında anılan yasa kurallarına aykırılık görülmemiştir.

Davacı para cezasından taşınmazdaki payı oranında sorumlu tutulması gerektiğini öne sürmekteyse de; para cezası alınmasına ilişkin belediye encümeni kararının uygulanmasına geçildiğinde davacıdan payından fazla miktarın istenilmesi halinde yargı yoluna başvurması mümkün bulunduğundan bu konuya yönelik sav geçerli değildir.

Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verildi.