Yörenin gelecekteki gereksinimleri de göz önünde tutularak hazırlanan imar planında davacıya ait taşınmazın bir kısmının otopark ve otopark için gerekli olan yola ayrılması nedeniyle planda değişiklik yapılması yolundaki istemin reddinde ve sözkonusu taşınmazı da kapsayan parselasyon işlemi sonucu davacıya parseline karşılık imar planında katlı otopark alanı olarak belirlenen ve amacı doğrultusunda yapılaşmaya açık bir imar parseli niteliği kazanın parselden pay verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı
Dava, … parsel sayılı taşınmazı da içeren alanın 6785 sayılı yasanın 42.maddesi uyarınca düzenlemeye tabi tutulmasına ilişkin belediye encümeni kararıyla bu karara yapılan itirazı ve dava konusu taşınmazın bulunduğu yörede imar planı değişikliği yapılarak taşınmazın otopark alanı ve yoldan çıkartılması yolundaki başvuruyu reddeden belediye encümeni kararının davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali istemiyle açılmıştır.
Bir kentsel yerleşmenin imar planı hazırlanırken 20 yıllık bir gelecek için o yerleşmede yaşayacak nüfus ve bu nüfusun yaşama, çalışma, dinlenme ve ulaşım gereksinimleri tahmin ve hesap edilerek konut, sanayi, ticaret, yeşil ve açık alanlar, sosyal ve kültürel alanlar, ulaşım ve iletişim için gerekli yol, otopark ve diğer sosyal ve teknik altyapı oluşturacak alan ve tesislere plan üzerinde yer verilir ve imar planları ancak koşulların zorunlu kılması halinde ve Yasalarda öngörülen yöntemlere uygun olarak değiştirilebilir.
Dava dosyasında bulunan imar planının 22-M-Ic sayılı paftasının incelenmesinden dava konusu taşınmazın bulunduğu yörenin gelecekteki gereksinimleri de göz önünde tutularak arazinin kullanım ve ulaşımına ilişkin düzenlemeler yapıldığı, konut alanı içinde park, çocuk bahçesi, okul ve otopark gibi kamusal hizmet alanlarının ayrıldığı, davacının taşınmazının da kısmen otopark kullanımı, kısmende bir yönüyle bu kullanımın sağlanması için gerekli yollardan biri olarak belirlendiği, şehircilik ilkeleri, planlama esasları ve kamu yararına uygun olan imar planının değiştirilmesini gerektirecek neden ve zorunlulukların bulunmadığı anlaşıldığından 1580 sayılı Yasaya 2305 sayılı Yasayla eklenen geçici 1 ve 2.maddelere göre yetkili olan belediye encümenince imar planında değişiklik yapılması yolundaki başvurunun reddedilmesinde mevzuata aykırılık görülmemiştir.
Davanın, 6785 sayılı Yasanın 42.maddesi uyarınca yapılan düzenlemenin davacının taşınmazıyla ilgili kısmının iptaline yönelik bölümüne gelince; 379 pafta, 2885 ada, 227 parsel sayılı taşınmazı da içeren yörenin İmar Kanununun 42.maddesi uyarınca düzenlemeye tabi tutulduğu, davacıya 1640.50 m2 olan kadastro parseline karşılık 387.50 m2 düzenleme ortaklık payı alınarak 555 m2 alanlı 6882 ada, 6 sayılı imar parselinin bağımsız imar planında katlı otopark alanı olarak belirlenen 6851 ada, 9 sayılı parselden de 698 m2 lik pay verildiği anlaşmazlık konusu taşınmazın İmar Kanununun değişik 42.maddesinin (a) fıkrasında yer alan “imar sınırı içindeki binalı ve binasız arazi ve arsaların, plan ve mevzuata uygun biçimde inşaata veya tespit edilmiş olan diğer kullanma şekillerine elverişli duruma getirilmesi maksadıyla düzenlenmesi için, bunları sahiplerinin muvafakatı aranmaksızın, birbirleriyle, yol fazlalarıyla ve belediyeye, kamu tüzel kişilerine, kamu kurumlarına ait yerlerle birleştirerek, plan ve mevzuat icaplarına göre hisseli veya hissesiz olarak yeniden parsellere ayırmağa ve bu parselleri ilgililere dağıtmaya belediyeler yetkilidirler.” hükmüne dayanılarak düzenlemeye tabi tutulduğu, düzenleme ortaklık payının aynı maddenin (b) fıkrasındaki “belediyelerce düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların dağıtımı sırasında bunların mesahalarından yeteri kadar saha, düzenleme dolayısıyla meydana gelen değer artışları karşılığında “düzenleme ortaklık payı” olarak düşülebilir. Ancak bu maddeye göre alınacak düzenleme ortaklık payları, düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların düzenlemeden önceki mesahalarının yüzde yirmibeşini geçemez” kuralına uygun bir biçimde 387.50 m2 olarak belirlendiği ve alındığı, 6882 ada, 6 sayılı parselin, davacıya verilişinde İmar Tüzüğünün 36. ve ilgili yönetmeliğin 35.maddesinin (a) bendindeki düzenleme sonucunda oluşacak imar parsellerinin mümkün olduğu kadar, aynı yerdeki eski parsel sahibine tahsis edileceği yolundaki kurala uyulduğu, öte yandan 24.6.1984/günlü, 18383 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren otopark yönetmeliğinin 3.maddesiyle getirilen bölge ve genel otoparkların ihtiyaca göre açık, kapalı ya da katlı olarak belediyelerle diğer kamu kuruluşlarının dışında özel kişiler tarafından da tesis edilip işletilebileceği hükmü karşısında, yol, meydan, yeşil saha gibi kamu kullanımına ayrılan yerlerden bu yönde ayrık tutulan ve böylece amacı doğrultusunda yapılaşmaya açık bir imar parseli niteliği kazanan 6851 ada, 9 sayılı parselden, düzenlemeye tabi tutulan taşınmazın bir bölümünün yeni oluşan bu parselin içinde kalması dolayısıyla yukarıda sözü edilen tüzük ve yönetmelik kuralına uygun olarak hisse verildiği ve davacıya ait taşınmazın üzerindeki binanın taşınmazın yola isabet eden kısmında kalması nedeniyle korunmasının mümkün olmadığı dava dosyasının incelenmesinden iptali istenilen parselasyon işleminde de mevzuata aykırılık bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle dayanağı bulunmayan davanın reddine karar verildi.