Vergi, resim, harç niteliğinde bulunmayan para cezaları hakkında düzeltme, şikayet yoluna başvurulamayacağı
Dava, davacı kurumun inşa ettiği binalardaki 150 adet bağımsız bölümün ruhsatsız inşa edilmesi nedeniyle İmar Yasasının 6/A maddesi uyarınca herbiri için 5.000 er lira, keza kullanma izni alınmadan kullanılmaları nedeniyle de aynı yasanın 18.maddesi uyarınca herbiri için 5000 er lira olmak üzere toplam 1.500.000 lira para cezası alınmasına ilişkin belediye encümeni kararına karşı Vergi Usul Kanunun 124.maddesine göre yapılan başvurunun cevap verilmemek suretiyle reddine ilişkin işlemin davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali ile ödenmiş olan para cezasının tazminen iadesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 1ü6.maddesinde vergi hatası, vergiye ilişkin hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması şeklinde tanımlanmış, aynı yasanın 120.maddesinde vergi hatalarının düzeltilmesine ilgili vergi dairesi müdürünün yetkili olduğu, 124.maddesinde de itiraz süresi geçtikten sonra yapılan düzeltme istekleri reddedilenlerin şikayet yolu ile Maliye Bakanlığına başvurulabilecekleri ve bu maddeye göre belediye vergileri hakkında belediye başkanlığına müracaat edebilecekleri kurala bağlanmıştır.
Bu madde hükümleriyle düzenlenen düzeltme ve şikayet yolunun ise Vergi Usul Kanununun 1.maddesinde belirtilen genel bütçeye giren vergi, resim ve harçlar ile il özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim ve harçlar hakkında uygulanması zorunlu olup, bunlar dışında kalan ve vergi niteliğinde bulunmayan para cezaları hakkında uygulanmasına yasal olanak bulunmamaktadır. Zira para cezaları gerek bu cezayı doğuran olay ve yasal dayanağı yönünden gerekse amacı yönünden vergi resim ve harç niteliğinde değildir.
Dava konusu olayda da, Belediye Encümeni kararıyla imar yasasının 6/A ve 18.maddelerine göre para cezası alınmasına karar verildiği, davacı kurum tarafından bu işleme karşı iptal davası açılmadığından kesinleştiği, kesinleşen alacağın ödeme emri ile istenildiği ve ödendiği, bu aşamadan sonra da 10.5.1979/günlü dilekçe ile düzeltme yoluna başvurulduğu, düzeltme talebinin de reddi üzerine 5.9.1979/günlü dilekçe ile Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belediye başkanlığına şikayet yoluyla başvurduğu ve bu isteminin de davalı idarece cevap verilmemek suretiyle reddedildiği dava dosyasının incelenmesinden anlaşılmış olması nedeniyle tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verildi.