Anıtlar Yüksek Kurulunun eski eser üzerine imar planında öngörülen kat yüksekliğinin üstünde ilave kat yapılması gibi imar mevzuatı ile sınırlı bir konuda karar alma yetkisi yoktur.
İstemin Özeti: ……. ,21 pafta, 10 Ada, 8 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki yapının dış cephe eleman ve malzemesi aynen korunmak şartıyla ilave katın yapılabileceğine, bu parselde imar mevzuatına değil eski eser mevzuatına göre uygulama yapılmasının zorunlu olduğuna ilişkin Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 16.1.1982/günlü 13434 sayılı kararının iptali istenmektedir.
Savcı Düşüncesi: Davacı, gayrimenkul eski eserler ve Anıtlar Yüksek Anıtlar Kurulu 16. l .1982/tarih ve 13434 sayılı kararının iptalini istemektedir.
2805 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına Aykırı Olarak Yapılan Yapılara Uygulanacak İşlemler ve 6785 sayılı İmar Kanununun Bir Maddesinin Değiştirilmesi Hakkında Kanunun 10. maddesinde yer alan “Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunca şimdiye kadar verilmiş eski eserler ve bunların koruma alanları ve SİT bölgelerine ilişkin kararlan; bu Kanunun yürürlüğe giriş tarihinden itibaren en geç bir yıl içinde Bakanlar Kurulunca yeniden belirlenir ve ilan edilir” kuralı gereğince davacıya ait taşınmanın l. derece SİT alanında bulunup bulunmadığı hususu yeniden belirleme işlemi yapılarak ilan edileceğinden dava konusu Anıtlar Yüksek Kurulu kararının ve bu kararlara dayanılarak tesis edilen işlemlerin incelenmesi olanağı kalmamıştır. Bu nedenle karar verilmesine yer olmadığı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği düşünüldü:
KARAR: Dava, ……. 21 pafta, 10 Ada, 8 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki yapının dış cephe eleman ve malzemesi aynen korunmak şartıyla ilave katın yapılabileceğine, bu parselde imar mevzuatına değil eski eser mevzuatına göre uygulama yapılmasının zorunlu olduğuna ilişkin Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 16.1.1982/günlü, 13434 sayılı kararının iptali istemiyle açılmıştır.
6785 sayılı İmar Kanununun l nci maddesinde; Belediye sınırları içindeki resmi ve özel bütün yapıların imar Kanunu hükümlerine tabi olduğu, 2 nci maddesinde belediye sınırları içinde yapılacak bütün yapılar için belediyeden ruhsatiye alınmasının zorunlu olduğu, 6 nci maddesinde ruhsatiye alınmadan başlanan yapıların belediyelerce derhal durdurulacağı, aynı Kanunun 25 nci maddesinin ( b ) bendinde de; yapılacak bina tesis ve bunlara ait müştemilatın kat adedi yüksekliği, derinliği bahçe içinde veya dışındaki çıkma ve çıkıntıları hususlarında imar planındaki esaslara uyulacağı kurala bağlandığından dava konusu eski eser olan yapıya ilave kat yapılıp yapılmayacağı hususunda imar Kanunu hükümlerine ve imar planı esaslarına uyulması gerekmektedir.
Olay tarihinde yürürlükte bulunan 1710 sayılı Eski Eserler Kanununun 5 nci maddesinin l nci fıkrasında, Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun mütalaasına dayanmak kaydıyla, Kültür ve Turizm Bakanlığının izni olmadan eski eserlerin, tarihi ve tabii anıtların onarılması, içlerinde veya emniyet sınırları dahilinde inşaat, tesisat, sondaj ve kazı yapmanın, kireç ocağı ve tuğla harmanı tesis etmenin yasak olduğu, ikinci fıkrasında, eski eserlerin emniyet sınırları içinde inşaat, tesisat, sondaj ve kazı yapılması şekil ve şartlarının bu Kanun hükümlerine ve hazırlanacak yönetmeliğine göre saptanacağı, 19 ncu maddesinde de; tescil edilen eski eserlerin koruma sahalarının tayini ve bu sahalar içinde inşaat ve tesisat yapılıp yapılamayacağı konusunda karar alma yetkisinin Anıtlar Yüksek Kuruluna ait olduğu belirtilmiş olup, adı geçen kurulun eski eser üzerine imar planında öngörülen kat yüksekliğinin üstünde ilave kat yapılması gibi imar mevzuatı ile sınırlı bir konuda karar alma yetkisi bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlere dava konusu Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 16.1.1982/günlü, 13434 sayılı kararının iptaline, aşağıda dökümü yazılı 2.350.- lira yargılama gideri ile takdir edilen 3.400.- lira Avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak, davacı idareye verilmesine 11.11.1983/gününde oybirliğiyle karar verildi.