1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1983/416 K: 1982/738 T: 26/01/1983


İmar kanununun maddelerine istinaden verilen para cezaları hakkında vergi usul kanunu hükümlerine göre şikayet yoluna başvurulamayacağı

Dava, davacı kurumun ruhsatsız yaptığı binalardaki 618 adet bağımsız bölümünden dolayı İmar Yasasının 6/a maddesi uyarınca herbiri için 5.000 er lira; bunlardan 182 adedinin de kullanma izni alınmadan kullanılmaları nedeniyle de aynı yasanın 18.maddesi uyarınca herbiri için 5000 er liradan belediye encümeni kararıyla toplam 4.000.000 lira para cezası alınması üzerine Vergi Usul Kanununun 124.maddesine göre yapılan şikayet başvurusunun cevap verilmemek suretiyle reddi yolunda tesis edilen işlemin davanın özeti bölümünde belirtilen nedenlerle iptali ile ödenmiş olan para cezasının tazminen iadesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 116.maddesinde vergi hatası vergiye ilişkin hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması şeklinde tanımlanmış, aynı yasanın 120.maddesinde vergi hatalarının düzeltilmesine ilgili vergi dairesi müdürünün yetkili olduğu, 124.maddesinde de itiraz süresi geçtikten sonra yapılan düzeltme istekleri reddedilenlerin şikayet yolu ile Maliye Bakanlığına, belediye vergileri hakkında ise belediye başkanlıklarına müracaat edebilecekleri kurala bağlanmıştır.

Düzeltme ve şikayet yolu hakkındaki yasal düzenlemeler ise, Vergi Usul Kanununun 1.maddesinde belirtilen genel bütçeye giren vergi, resim ve harçlar ile il özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim ve harçlar hakkında uygulanması zorunlu olup, bunlar dışında kalan para cezaları hakkında uygulanmasına hukuki olanak bulunmamaktadır. Zira para cezaları gerek bu cezayı doğuran olay ve yasal dayanağı yönünden, gerekse amacı yönünden vergi resim ve harç niteliğinde değildir.

Dava konusu olayda da, Belediye Encümeni kararıyla imar yasasının 6/A ve 18.maddelerine göre para cezası alınmasına karar verildiği, davacı kurum tarafından bu işleme karşı iptal davası açılmadığından kesinleştiği, kesinleşen alacağın ödeme emri ile istenildiği ve ödendiği, bu aşamadan sonra da 19.4.1979/günlü dilekçe ile düzeltme yoluna başvurulduğu, düzeltme talebinin reddi üzerine, 5.9.1979/günlü dilekçe ile Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre şikayet yoluyla belediye başkanlığına başvurulduğu, istemin de davalı idarece cevap verilmemek suretiyle reddedildiği dava dosyasının incelenmesinden anlaşılmış o,up, tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verildi.