1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1984/731 K: 1985/255 T: 12/02/1985


6785 sayılı kanunun 20.maddesine istinaden verilen para cezaları hakkında “karar verilmesine yer olmadığı” şeklinde karar verilmesinde isabet bulunmadığı

Dava, durdurma emrine karşın yapıya devam edilmesi nedeniyle 6785 sayılı yasanın 20.maddesi uyarınca durdurmadan sonra eklenen bölümlerin maliyet bedelinin para cezası olarak alınmasına ve bu bölümlerin yıktırılmasına ilişkin belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış olup, İdare Mahkemesinin kararıyla 2805 sayılı yasa kurallarına göre konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

Temyize konu kararın verildiği tarihte yürürlükte olan 2805 sayılı Yasanın 27.maddesinde, bu yasa kapsamına giren yapılar için valilik ve belediyelere başvurulduğu ve bu idarelerce ya da ilgililerce durum bildirildiği takdirde, daha önce idari yargı mercilerine açılmış ve henüz kesin karara bağlanmamış davaların konusuz kalmış sayılacağı belirtilmişse de aynı yasanın 23.maddesince ancak bu yasaya göre ruhsat ve kullanma izni verilen yapılar için 6785 sayılı yasanın 20.maddesine göre ceza tahakkuk ettirilemeyeceği, tahakkuk ettirilen cezaların terkin edileceği kurala bağlanmış ve 8.3.1984/tarihinde yürürlüğe giren 2981 sayılı yasanın 19.maddesinde de aynı esas benimsenmiştir.

Bu yasal düzenlemeler karşısında, 2805 ve 2981 sayılı yasalar uyarınca henüz ruhsat ve kullanma izni alınmamış yapılar için 6785 sayılı Yasanın 20.maddesi uyarınca verilen para cezalarıyla ilgili uyuşmazlıkların esasının incelenmesi gerektiğinden konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yolundaki İdare Mahkemesi kararının para cezasıyla ilgili bölümünün bozulmasına;

2577 sayılı Yasanın 49.maddesinin 2.fıkrası uyarınca işin esasının incelenmesine gelince;

6785 sayılı Yasanın 19.ve İmar tüzüğünün 9.maddelerinde ruhsat ve eklerine aykırı olan veya ruhsatsız başlanan yapıların derhal durdurulacağı ve aynı Yasanın 20.maddesinde durdurma emrinden sonra hiçbir şekilde inşaata devam edilemeyeceği inşaata devam edilmesi halinde durdurma emrinden sonra yapılmış kısımların belediyece re’sen takdir edilecek maliyet bedeli kadar para cezası alınmasına belediye encümenince karar verileceği kurala bağlanmıştır.

Olayda da, davacıya ait inşa halindeki yapının yukarıda değinilen kurallar uyarınca durdurularak mühürlendiği, buna karşın inşaata devam edildiği ve bu durumun yöntemine uygun biçimde saptandığı anlaşıldığından durdurma emrinden sonra eklenen bölümlerin maliyet bedeli kadar para cezası alınmasında mevzuata aykırılık bulunmamaktadır.

Ancak; 8.3.1984/tarihinde yürürlüğe giren 2981 sayılı Yasa hükümlerine göre yapılacak tespit ve değerlendirme sonucunda yapı için ruhsat ve kullanma izni verildiği takdirde söz konusu para cezasının anılan yasanın 19.maddesi gereğince terkin edilmesine karar verileceği tabiidir.

Açıklanan nedenlerle davanın para cezasına yönelik bölümünün reddine; Kararın yıkmaya ilişkin kısmında ise, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılı bozma nedenlerinden hiç birisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek bu bölümünün onanmasına karar verildi.