1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1985/473 K: 1985/1363 T: 19/11/1985


2805 sayılı yasa kapsamında bulunan ve bu yasa uyarınca ruhsata bağlanan yapı için para cezası verilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığından mahkemece davanın düşmüş sayılmasına karar verilmesinde isabet bulunmadığı

Dava, davacıların müştereken maliki bulundukları taşınmaz üzerinde yaptıkları yapı bölümlerinin 2805 sayılı Yasaya göre muhafazasına karar verilmesi sonucunda, anılan yasa uyarınca para cezası alınmasına ilişkin davalı idare işleminin iptali isteğiyle açılmış olup, İdare Mahkemesince dava konusu işlemin 2981 sayılı Yasa kapsamında kaldığından bahisle anılan Yasanın 22/b maddesine göre davanın düşmüş sayılmasına karar verilmiş ve bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

Olay tarihinde yürürlükte bulunan 2805 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına Aykırı Olarak Yapılan Yapılara Uygulanacak İşlemler ve 6785 sayılı İmar Kanununun Bir maddesinin Değiştirilmesi Hakkında Kanunun 11. maddesinde, imar mevzuatına aykırı yapılarla gecekondular için yapının bulunduğu yerin valilik veya belediyelerine maddede belirtilen esaslara göre başvurulacağı; 12.maddesinde, başvuru işlemleri usulüne uygun tamamlanmış yapıların tespit işlemlerinin 6785 sayılı İmar Kanununun ilgili hükümlerine göre valilik veya belediyeler tarafından oluşturulacak teknik ekiplerce mahallide öncelik sırasına göre yapılacağı, bu Kanun kapsamına girip de 11.maddedeki süreler içinde başvurusu yapılmayan yapıların Valilik veya belediyelerce elektrik, su ve benzeri kayıtlar üzeinde inceleme yapılarak ve ayrıca mahallinde araştırılarak belirleneceği ve bu maddede belirtilen esaslara göre tesbit edileceği;

14.maddesinde, yapılan tesbitlere göre değerlendirme sonuçları hakkında belediye encümeni veya il idare kurullarınca karar verilmesi gerektiği; 15.maddesinde, değerlendirme sonucu kendi parseli içinde olan, imar mevzuatına aykırı yapıların yola veya imar yoluna veya kıyı kenar çizgisine veya 18.maddede belirtilen karayolları yaklaşma sınırına tecavüz durumları yapının tecavüzlü bölümlerinin yıktırılıp tecavüz durumu giderildikten sonra ve ayrıca komşu parsele tecavüzü olanların taraflar arasında anlaşma sağlanarak gerekli işlemleri tamamladıktan, fen ve sağlık kurallarına ve bu Kanunda belirtilen diğer hususlara uygunluğu belirlendikten sonra durumlarına göre muhafazalarına karar verileceği, bunların inşa halindeki yapıların kat tavan betonu dökülmemiş veya kat tavanı kapatılmamış bölümleri için imar mevzuatına uygun hale getirilmesi kaydı ile inşaata devam izni verileceği belirtilmiş,

21.maddesinde de bu yasa gereğince yapılacak değerlendirme sonunda imar mevzuatına aykırı yapılardan muhafazasına veya ıslah edilerek muhafazasına karar verilen yapılara daimi veya geçici ruhsat ve kullanma izni verilebilmesi için ruhsat harcı dışında tesbit edilen imar mevzuatına aykırılıkların şekline ve derecesine bağlı olarak bu Yasaya ekli cetvelde yer alan katsayı ve açıklamalara göre ayrıca para cezası alınacağı kurala bağlanmıştır.

Olayda da, 6.8.1981/günlü 72/48 sayılı ruhsata aykırı olarak yapılan yapı bölümlerinin 2805 sayılı Yasa uyarınca tesbit ve değerlendirilmesi sonucu muhafazasına karar verildiğinden sözü edilen yasanın yürürlükte bulunduğu dönem içerisinde bu Yasaya göre para cezası tahakkuk ettirilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, İdare Mahkemesince dava konusu işlemin 2981 sayılı Yasa kapsamında kaldığından bahisle anılan yasanın 22/b maddesine göre davanın düşmüş sayılmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.

Öte yandan yapıya mevzuata aykırılğı nedeniyle iptal edilen 30.12.1980 günlü, 70/1 sayılı ruhsata göre değil, 6.8.1981/günlü, 72/48 sayılı ruhsata göre başlandığı ve son alınan ruhsata aykırılık nedeniyle dava konusu işlemin yapıldığı anlaşıldığından 2805 sayılı Yasanın 14/d maddesinde belirtilen müktesep haktan yararlanma olanağı da bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesi kararının bozulmasına uyuşmazlığın niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden 2577 sayılı Yasanın 49.maddesinin 2.bendi uyarınca incelenen davanın yukarıda belirtilen nedenlerle reddine karar verildi.