Parselinde otopark tesis etmeden yapı kullanma izninin alınmış olması, sonradan ödenmesi gereken otopark ücretinin tahsiline engel teşkil etmez. Otopark ücret tarifesi Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanarak yürürlüğe girdiğinden, bu tarihten itibaren otopark ücretinin tahsisi imkanı doğduğundan zamanaşımına başlangıç olarak bu tarihin esas alınması gerekir.
İstemin Özeti: 6785 sayılı İmar Kanununa 1605 sayılı Kanunla eklenen ek 1. maddeye göre çıkarılan 7.5.1976 günlü, 15580 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 7.11.1976 gününde yürürlüğe giren Belediyelerin İmar Yönetmeliklerine Ek Yönetmelik Kuralları uyarınca 107.198, 15.- lira otopark ücretinin tahsili için düzenlenen ödeme emrinin iptali dileğiyle açılan davanın reddi yolundaki …
Vergi Mahkemesinin 6.2.1985/günlü, E:1984/-58, K:1985/-28 sayılı kararının; belediyenin inşaat alanında otopark yeri ayrılıp ayrılmadığını araştırmadan ruhsat verdiği, bunun sonucu meydana gelen zararın tazmininin belediyeye ait olduğu, zamanaşımını kesen tarihin mahkemece yanlış saptandığı, zamanaşımının kesilmesi 6183 sayılı Yasanın 103. maddesinde belirtilen hallerde mümkün olup olayda da zamanaşımının kesilme tarihinin ödeme emrinin tebliğ edildiği 13.2.1984/tarihi olduğu, buna göre alacağın zamanaşımına uğradığı, zamanaşımına başlangıç tarihi olarak yapı kullanma izninin verildiği tarihin esas alınmasında da isabet bulunmadığı öne sürülerek bozulması istenilmiştir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra temyiz isteminin süresinde olduğu görülerek işin gereği düşünüldü:
K: Dava, 6785 sayılı İmar Kanununa 1605 sayılı Kanunla eklenen ek 1. maddeye göre çıkarılan 7.5.1976 günlü, 15580 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 7.11.1976 gününde yürürlüğe giren Belediyelerin İmar Yönetmeliklerine Ek Yönetmelik kuralları uyarınca 107.198.15.- lira otopark ücretinin tahsili için düzenlenen ödeme emrinin iptali isteğiyle açılmış olup, … Vergi Mahkemesince olay tarihinde yürürlükte bulunan Yönetmelik uyarınca parselinde otopark tesis etmek veya belediyece gösterilen otoparklardan ücret ödemek suretiyle yararlanmak zorunda olan davacının parselinde otopark tesis etmeden yapı kullanma izni almış olmasının, sonradan ödenmesi gereken otopark ücretinin tahsiline engel teşkil etmeyeceği, öte yandan otopark ücretinin tespitine ilişkin 11.10.1978/günlü ve 4365 sayılı belediye encümeni kararı 20.2.1979/günlü, 3298 sayılı yazıdaki şartlar ve kayıt ile Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylandığından, bu kayıt ve şartlara uyulmadığı davacı tarafından iddia ve ispat edilmediğine göre otopark ücretinin fahiş olduğu yolundaki iddiada isabet bulunmadığı, olayda zamanaşımından da bahsetmenin mümkün olmadığı, çünkü dava konusu otopark ücretinin 1978/yılında yapı kullanma izinlerinin verilişi ile doğduğu, bu ücretin istenmesine ilişkin yazının 21.12.1983/tarihinde davacıya tebliği ile zamanaşımı kesilmiş olduğundan, söz konusu otopark ücretinin ödeme emri ile takip konusu yapılmasında yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İdare Mahkemesi kararında, zamanaşımına başlangıç olarak yapı kullanma izinlerinin verildiği 1978/tarihli esas alınmışsa da, 7.5.1976 günlü, 15580 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 7.11.1976 gününde yürürlüğe giren yönetmelik uyarınca 11.10.1978/günlü, 4365 sayılı belediye encümeni kararıyla kabul edilen otopark ücret tarifesi 20.2.1979/gününde Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanarak yürürlüğe girmiş olup, bu tarihten itibaren otopark ücretinin tahsili imkanı doğrudan zamanaşımına başlangıç olarak bu tarihin esas alınması gerekmektedir. Mahkeme kararının zamanaşımı başlangıcına esas alınan tarih dışındaki diğer gerekçeleri ise yerinde görülmüştür.
Açıklanan nedenlerle temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin 6.2.1985/günlü, E: 1984/-58, K: 1985/-28 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek, zamanaşımının başlangıcına ilişkin kısmı yukarıda değinildiği şekilde değiştirilmek suretiyle anılan mahkeme kararının onanmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 24.10.1985/gününde oybirliğiyle karar verildi.