Dava plan değişikliğinin taşınmazın bir bölümünün otoparka ayrılmasını öngören bölümünün iptali istemiyle açılmasına karşın, mahkemece taşınmazın tümünü ilgilendiren plan konusunda karar vermesinin yerinde olmadığı
Dava, taşınmazın ticari alandan çıkarılarak kısmen ticari alan kısmen de otopark olarak tahsis edilmesine ilişkin imar planının açık otoparka dair bölümünün iptali dileğiyle açılmış, aynı taşınmazın katlı otoparka ayrılması yolunda yapılan önceki imar planı değişikliği aleyhine açılan başka bir dava nedeniyle yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna dayanılarak İdare Mahkemesince işlem iptal edilmiş, karar davalı belediye tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar mahkemece dava konusu olarak imar planı değişikliği ele alınıp sonuçta imar planı değişikliğinin iptaline dair hüküm tesis edilmişse de; anılan değişikliğin davacılara ait taşınmazın bir bölümünü ticari alanda bırakaıp, bir kısmını da otoparka tahsis ettiği hususu gözetilmediği gibi, dava dilekçesinde de imar planı değişikliğinin oto parka yapılan tahsise ilişkin kısmının iptali istendiği açıkca belirtilmiş bulunması karşısında temyize konu kararda usul ve yasaya uyarlık görülmemiştir.
Belirtilen nedenlerle İdare Mahkemesince verilen kararın bozulmasına, uyuşmazlığın hukuki niteliği ve dava dosyasında bulunan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca işin esasının incelenmesine geçildiğinde;
… parsel sayılı taşınmazın katlı otopark alanına ayrılmasına ilişkin imar planı değişikliğinin iptali dileğiyle İdare Mahkemesinin … esas sayısına kayden açılan davada mahkemece re’sen seçilerek prof. … tarafından, mahallinde yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda, bu davanın konusunu teşkil eden 12.1.1984/onay tarihli imar planı değişikliğine de değinilerek; taşınmazın bir kısmının ticari alana bir kısmını da açık otoparka ayrılması yolundaki değişiklik hakkında özetle: “Çizimin şehircilik tekniğine göre yapılmadığı görülmektedir. Evvela arsanın güneyinde gösterilen açık otopark yerinin biçimlenişi doğru değildir. Böyle yamuk bir otopark yerine düzgün sıralar halinde arabaların yerleştirilmesi mümkün olamaz.
Otoparka giriş ve çıkış yerleri de otoprak’ın kaybı olmadan iyi kullanımını engeller durumdadır. Diğer yandan, ticari kullanıma ayrılan kuzey kısmında 39 ve 23 sayılı parsellerin biçimsiz yapılaşmalara neden olacağı göz önüne alındığında açık otoparkı kuzeyde, ticari alanı güney de bırakmak daha gerçekçi bir çözüm olacaktır.” denilmektedir. Anılan bilirkişi raporuyla dosyada yer alan bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden, dava konusu imar planı değişikliğinin davacılara ait parselin bir kısmının açık otopark alanına tahsis edilmesine dair kısmında şehircilik ilkelerine, planlama esaslarına ve kamu yararına uyarlık görülmemiştir.
Ancak uyuşmazlık konusu parselin imar planındaki tahsis durumunun idarece yeniden düzenlenmesi sırasında yukarıda değinilen hususların da göz önüne alınması gerektiği açıktır.
Açıklanan gerekçelerle 12.1.1984/gününde onaylanan imar planı ve değişikliği işleminin … parsel taşınmazın bir kısmının açık otoparka ayrılmasına ilişkin kısmının iptaline karar verildi.