775 sayılı yasaya göre bayındırlık ve iskan bakanlığınca davacıya kiralık konut olarak tahsis edilen konutun tahsisten 13 yıl sonra bakanlıkça onaylı hak sahipliği listesinde bulunmadığı gerekçesiyle davacıya mülk konut olarak tahsis edilemeyeceği yolunda tesis edilen işlemde istikrar ilkesine uyarlık bulunmadığı
Dava, sosyal konutlardan davacılara mülk konut tahsis edilemeyeceğine, bu nedenle tahliye edilmesi gerektiğine ilişkin Bayındırlık ve İskan Bakanlığı işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, 775 sayılı Yasaya göre inşa edilen konutların kiralık veya mülk olarak tahsisine Bayındırlık ve İskan Bakanlığının yetkili olduğu, davacının 1970 yılında noter kurasına iştirak ettirilerek adına konut tahsis edilip konut belgesinin verildiği, 1970-1983/yılları arasında geçen sürede yapılan bir dizi işlemler sonucu davacıdan konut maliyet ve arsa bedelinin de tahsil edildiği, idari işlemlerde istikrar ilkesinin idare hukukunun en önemli ilkelerinden biri olduğu, idarece tesis edilen bir işlem veya aynı amaca yönelik işlemler dizisinin aradan makul bir istikrar süresi geçtikten sonra başka bir idari işlemle geri alınmasının kazanılmış durumları ortadan kaldırılması halinde, bu işlemin, yukarıda anılan idare hukukunun idari işlemlerde istikrar ilkesine aykırı düşeceği, bu nedenle konutun davacıya tahsisinden on üç yıl sonra Bakanlıkça onaylı hak sahipliği listesinde isminin bulunmadığı öne sürülerek mülk konut tahsisinin yapılamayacağına ve dairenin tahliyesi gerektiğine ilişkin işlemde hukuka uygunluk görülmediği, öte yandan mülk konut tahsis edileceklerine ilişkin hak sahiplerinin isimleri yazılı listelerin düzenlenmesinin ve başvuru beyannamelerinin saklanmasının idareye ait bir görev olup bu görevin yerine getirilmesinde gösterilen kusurun davacıya yüklenmesi olanağı bulunmadığı gerekçesiyle iptal kararı verilmiş bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu İdare Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.