İmar programında bulunmayan taşınmaza 5 yıllık bekleme süresi geçtikten sonra ruhsat verilmesi gerektiği, bu sürenin dolmasından sonra taşınmazın 4 yıllık programa alınmasının ruhsat verilmesine engel olmayacağı
Dava, imar planında yol ve yol kenarı otoparkına ayrılan taşınmaza 6785 sayılı Yasanın 33.maddesinde öngörülen beş yıllık sürenin geçmiş olması nedeniyle inşaat ruhsatı verilmesi yolundaki istemin cevap verilmemek suretiyle reddine ilişkin davalı idare işleminin iptali isteğiyle açılmış, İdare Mahkemesince, olay tarihinde yürürlükte bulunan 6785 sayılı Yasanın 1605 sayılı Yasa ile değişik 33.maddesinin 1.fıkrasında imar ve yol istikamet planlarında yol, meydan, yeşil saha, park, otopark gibi umumi hizmetlere ayrılmış yerlerde inşaat yapılmasına ve mevcut binalarda ise esaslı tadilat ve ilaveler yapılmasına izin verilemiyeceği 2. fıkrasında da, ancak bu gibi yerlerde dört yıllık imar programına dahil edilmiş olan yerler müddeti içinde, dört yıllık imar programına dahil bulunmayan yerler ise sahiplerinin yazılı müracaat gününden itibaren beş yıl içinde kamulaştırılmadığı takdirde yönetmelik hükümlerine uygun inşaat yapılmasına izin verileceğinin kurala bağlandığı, olayda davacının 31.8.1979/tarihinde belediyeye başvurarak maliki bulunduğu taşınmaz üzerinde inşaat yapmak için imar durumu istediği, belediyenin ise bu yerin imar planında yol ve yol kenarı otoparkı olduğu fakat dört yıllık imar programına alınmadığı yolunda başvurusunun cevaplandırıldığı, bu tarihten beş yıl sonra 6785 sayılı Yasanın değişik 33/2.maddesine göre inşaat ruhsatı isteminin cevap verilmemek suretiyle reddedildiği, davanın açıldığı tarihe kadar kamulaştırılması yolunda herhangi bir işlem tesis edilmediği, sadece 14.2.1985/günlü, belediye meclisi kararıyla dava konusu parselin ikinci dört yıllık imar programına alındığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmış olup, bu durumda davacıya Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yapı yapması için kati inşaat ruhsatı verilmesi 6785 sayılı Yasanın 33/2.maddesinin amir hükmü olduğundan aksi yolda tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş ve bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçesiyle iptali yolundaki temyize konu İdare Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.