Turizm merkezi olarak ilan edilen bölgelerde mevzii imar planlarını onama yetkisinin kültür ve turizm bakanlığına ait olduğu, mahkemece kararın verildiği tarihte yetkisi kalkan belediye meclisinin mevzi imar planı önerisini reddeden işleminin mahkemece esasının incelenmesinde isabet bulunmadığı
Dava, Alanya, İncekum Motelinin batısında yer alan saha ile ilgili olarak Titaş A.Ş.tarfından hazırlanan 1/1000 ölçekli mevzii imar planı önerisinin reddine ilişkin belediye meclisi kararının iptali dileğiyle açılmış, İdare Mahkemesince mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporuna dayanılarak plan önerisinin reddinde şehircilik ilkeleri, planlama esasları ve kamu yararına uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, karar davalı belediye tarafından temyiz edilmiştir.
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 7.maddesinde, Kültür ve Turizm Bakanlığının turizm alanlarında ve turizm merkezlerinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylı nazım planlarına uygun olarak turizm amaçlı imar uygulama planlarını tadil etmeye ve onaylamaya yetkili olduğu belirtilmiş, anılan yasanın 37.maddesine dayanılarak yürürlüğe konulan Turizm Alanlarında ve Turizm Merkezlerinde İmar Planlarının Hazırlanması ve onaylanmasına ilişkin yönetmeliğin 12.maddesinde ise; belediye ve mücavir alan sınırları içinde ilgili belediyeye verilen planların belediye meclisince, bu sınırlar dışında ilgili valiliğe verilen planların İl İdare Kurulunca inceleneceği, incelenen planların belediye meclisi yada İl İdare Kurulunun gerekçeli görüşleri ile birlikte en geç 30 gün içinde Kültür ve Turizm Bakanlığına sunulacağı kuralları yer almıştır.
Olayda, orman niteliğinde bulunan arazinin Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca turizm tesisi inşa edilmek amacıyla davacı şirkete tahsis edildiği, 1/25.000 ölçekli çevre düzeni planı ve 1/5000 ölçekli nazım planlarda turistik tesis alanına tahsis edilmiş taşınmaza ilişkin 1/1000 ölçekli mevzii imar planının davacı tarafından düzenlettirilerek onay için Alanya belediyesine verildiği, belediye meclisinin dava konusu 5. 2.1985/günlü, 1 sayılı kararı ile plan önerisinin onaylanmadığı, anılan karara karşı açılan davada İdare Mahkemesince işin esasının incelenerek yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda belediye meclisi kararının iptal edildiği, ancak temyiz edilen İdare Mahkemesi kararından önce davacı şirkete tahsis olunan arazinin yer aldığı bölgenin 5.8.1986/günlü, 19186 sayılı resmi Gazetede yayınlanan 86/10792 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile Turizm merkezi olarak ilan edildiği, temyiz dosyasının incelenmesinden anlaşılmıştır.
Bu durumda, Turizm merkezi olarak ilan edilen bölgelerde mevzii imar planlarını onama yetkisi, yukarıda değinilen yasa hükmü ile belediyerden alınarak Kültür ve Turizm Bakanlığına devredilmiş bulunması karşısında kararın verildiği tarihte yetkisi bulunmayan belediye meclisince tesis edilen işlemin esasının incelenerek davanın karara bağlanmasında usul ve yasaya uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesince verilen kararın bozulmasına uyuşmazlığın hukuki niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca işin esasının incelenmesine geçilerek davacı şirkete tahsisli alanda turizm amaçlı mevzii imar planı önerisini onama yetkisi kalmamış belediye meclisince, tesis edilen dava konusu işlem hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildi.