1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1989/2648 K: 1989/2509 T: 12/12/1989


İmar planında keşif ağaçlık alan olarak ayrılan sahanın korunması gerektiği, yapılaşmaya açılmasının kamu yararına ters düşeceği nedeniyle bu bölgedeki belediye malı parsellere yapılaşma yönünden ayrıcalık tanıyan plan notunda isabet görülmediği

Dava, taşınmazda imar uygulaması yapılamayacağına ilişkin işlemle, 2.4.1971 onay tarihli 1/5000 ölçekli nazım plandaki “Büyük ve Küçük Çamlıca tepelerinde Belediye malı parseller üzerinde 1 kat H:3m (meyilden dolayı 1 kattan fazla kazanılamaz) azami bina alanı 150 m2 yi geçmeyen kahve, restoran-gazino gibi tesisler yapılabilir” şeklindeki notun iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, iptali istenilen plan notu ile yalnızca belediyeye, belediye malı parseller üzerinde kahve, restoran, gazino gibi tesisler yapma hakkının tanınması ile belediye malı olan parsellere diğer şahıs parsellerinden ayrıcalık yaratılarak, üstünlük verildiği, bu üstünlüğün ise Anayasa’daki eşitlik ilkesine, kanun lafzına ve ruhuna aykırı olduğu, imar uygulaması yapılamayacağına ilişkin işlemin ise dayanağı olan plan notu iptal edildiği ve uygulanabilirliği kalmadığı gerekçeleriyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiş ve bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

İmar planında kesif ağaçlık alan olarak ayrılan bir sahanın korunmasının gerekli olduğu, yapılaşmaya açılmasının kamu yararına ters düşeceği açıktır. Bu nedenle, keşif ağaçlık alanda kalan yerlerin şahıs veya kamu malı ayrımı yapılmaksızın tümünün olduğu gibi korunması, yapılaşmaya açılmaması yukarıda belirtilen kamu yararı ilkesine uygun düşeceğinden keşif ağaçlık alanda kalan belediye malı parsellere yapılaşma yönünden ayrıcalık taşıyan plan notunun iptali gerekmektedir.

Davanın imar durumu verilmemesine ilişkin işleme yönelik kısmına gelin ce, davacı dava dilekçesinde keşif ağaçlık alanın tamamının yapılaşmaya kapatılmasını değil, belediyeye sınırlı şartlarla tanınan yapı yapma hakkının kendisine de tanınmasını istemektedir.

Davacıya ait taşınmaz malın 2.4.1971 onay tarihli 1/5000 ölçekli planda keşif ağaçlık alanda kaldığı açıktır. Bu durumda, bu kararın plan notu ile ilgili bölümünde açıklandığı üzere bu alanın yapılaşmaya açılması kamu yararına uygun olmadığından, davalı idarenin davacının parselinde imar uygulaması yapılamayacağı yolundaki işleminde sonucu itibariyle isabetsizlik bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, uyuşmazlığın niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca esasının incelenmesine geçilerek yukarıda belirtilen gerekçelerle dava konusu plan notunun iptaline, davanın imar durumu verilmemesine ilişkin kısmının reddine karar verildi.