Bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda yapılmakta olan yapının yanındaki camiin eski eser olduğu, inşaatın cami görünümünü etkilediği belirtildiğinden, bu raporda göz önünde bulundurularak anılan inşaatın 4 ve 5. katlarına izin verilmemesi işlemlerinde isabetsizlik görülmediği
Dava, … sayılı parsellerde belediyesince önerilen yapılaşmanın uygun olduğuna ilişkin 27.10.1987/günlü Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu kararının yerinde olduğuna ve yalnızca son 3.kat tavan döşemesinin ekli krokide belirtilen şekilde dökülmesinin uygun olacağına ilişkin olup yine aynı Kurulca verilmiş bulunan 21.6.1989/günlü, karar ile 3.kat inşaat ruhsatı bulunan ce 24.4.1989/gününde durdurulmuş olan inşaatın anılan karara göre yapılmasını, 4 ve 5.katların yapılamayacağını bildiren belediye başkanlığı işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince 3194 ve 2863 sayılı Yasa kurallarının birlikte incelenmesinden imar planına uygun olarak inşaat ruhsatı verme yetkisinin belediyelere ait olduğu, ancak bu yetkinin özel yasalar göz önüne alınarak kullanılacağı, özel bir yasa olan 2863 sayılı Yasanın 8.maddesinden ise koruma alanlarının tespiti ve bu alanlar içerisinde inşaat yapılıp yapılamayacağı konusunda karar alma yetkisinin kurullara ait olduğu hususlarının anlaşıldığı, bu durum karşısında davalı belediye başkanlığının Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu kararına dayanarak 4 ve 5.katların yapılamayacağı yolunda tesis ettiği işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı, mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda Çarşı Camiinin kökende bir Geç-Osmanlı yapıtı olduğu, 1862-1863 yıllarında yaptırıldığı, temeldeki Çökmelerle duvarları çatlayınca tümüyle yıkılarak 1954-1956 yıllarında yenilendiği, ancak buna rağmen eskiden kalan minaresi ve (özellikle son cemaat yeri sütunlarında olduğu gibi) taşıdığı eskiye ait mimari ögeleriyle Artvin tarihinin bir parçası olduğu ve tarihi eser kapsamında korunmaya alınmasının daha doğru olacağı, davacılara ait inşaatın 3 katlı durumuyla bile caminin görüntüsünü ana cadde olan İnönü caddesinde hiç fark edilmemesine engellediği, bu engellemenin asıl nedeninin cami kodunda yükselen 3 kat olduğu, bu son katın camiye batıda 12 m. doğu ucunda 3 metreye kadar sokulduğu ve camiyi darlandırdığı, davacılara 5 kat inşaat izni verildiği takdirde caminin ana caddeden şu haliyle var olan görünmezliğinin yarattığı olumsuzlukların katlanarak artacağı hususlarının belirtildiği, mahkemelerince sözü edilen raporun benimsendiği, bu durum karşısında 4 ve 5. katların yapılmasına izin verilmemesine ilişkin Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu kararında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiş, karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemlerin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu İdare Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.