İlave imar planı çalışmalarına başlandığı anlaşıldığından, bu planın kapsayacağı alanda mevcut planla bütünleşmeyen konumda bulunan alanlar için hazırlanan mevzii imar planının kabul edilmemesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı.
İstemin Özeti: Eskişehir İdare Mahkemesinin 22.3.1990 günlü, E:1989/479, K.1990/293 sayılı kararının, usul ve yasa kurallarına aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Şuhut, Yatağan Mevkii, Yalı Mahallesi, 152 ada, 10 parsel sayılı taşınmazda akaryakıt istasyonu yapmak üzere hazırlanan mevzii imar planının onanmasına ilişkin 12.6.1989/günlü, 1 sayılı Belediye Meclisi kararının iptali istemiyle açılmış İdare Mahkemesince davacının taşınmazında akaryakıt istasyonu ve tesisleri yapımı için belediye Başkanlığına başvurduğu, belediyece davacıdan ilgili kamu kuruyuşlarından uygunluk raporu alınması ve mevzii imar planının yapımı istendiği, davacının bu raporları aldığı ve mevzii imar planı yaptırarak Belediye ye başvurduğu, ancak belediyenin davacının isteğini taşınmazın mücavir alan içine aldığı gerekçesiyle reddettiği, bu gerekçenin geleceğe ilişkin sebeplere dayandığı taşınmazla ilgili mücavir saha kararının onaylanıp kesinleşmediği, ayrıca imar mevzuatına mücavir alan içinde yapılaşma olmayacağı yolunda bir hüküm de bulunmadığı, tüm belgelerin hazırlanmasına karşın davalı idarenin gelecekteki varsayımlara dayanarak isteği reddetmesinde hukuka uyarlık görülmediği belirtilerek işlem iptal edilmiş, bu karar davalı idarece temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu taşınmazın belediye sınırları içinde imar planı sınırları dışında kaldığı, davacının hazırlattığı mevzii imar planı ise, yörede imar planı çalışmalarına başlandığı, yapılacak mevzii imar planlarının bu çalışmalarda bağlayıcı olmasının önlenmesi amacıyla kabul edilmediği anlaşılmaktadır.
İmar planının Yapılmasına ve Değişikliklerine Ait Esaslara Dair Yönetmelikte, ilave imar planları, mevcut imar planın gelişme alanları açısından ihtiyaca cevap vermediği hallerde, mevcut imar planına bitişik ve mevcut imar planının genel arazi kullanış kararları ile tutarlı ve yine mevcut imar planı ile ulaşım açısından bütünlük ve uyum sağlayacak biçimde hazırlanacak planlar, mevzii imar planları ise mevcut imar planının sınırları dışında olup bu planla bütünleşmeyen bir konumda bulunan alanlar üzerinde hazırlanan sosyal ve teknik alt yapı ihtiyaçlarını kendi bünyesinde sağlayan planlar olarak tanımlanmaktadır.
Olayda davalı idarenin, bir ilave imar planı yapımı çalışmasına başladığı anlaşılmaktadır. Yukarıdaki tanımlardan da anlaşılacağı gibi mevcut imar planı ile bütünlük ve uyum içinde olması gereken ve çalışmalarına başlanılan ilave imar planının kapsayacağı yörede, mevcut planla bütünleşmeyen konumda bulanan alanlar için hazırlanan mevzii imar planının kabul edilmemesi yolunda tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığından, yukarıda özetlenen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu Eskişehir İdare Mahkemesinin 22.3.1990 günlü, E:1989/479, K:1990/293 sayılı kararın BOZULMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 19.2.1992 günüde oybirliğiyle karar verildi.