Kat artırımı konusunda imar planı değişikliği gerçekleştirilmeden, Turizm Bakanlığı genelgesi uyarınca verilen ruhsat üzerine yapılan binaya kullanma izni verilmemesinde mevzuata aykırılık yoktur.
İstemin Özeti: Eminönü Mahallesi 191 pafta, 764 ada, 31 parsel sayılı yerdeki yapıya iskan izni verilemeyeceğine ilişkin 1.12.1987 günlü, 87/11630-11728 sayılı İmar Planlama Müdürlüğü işleminin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki İstanbul 5. İdare Mahkemesinin 24.10.1989/günlü, E:1987-646, K:1989-1009 sayılı kararının, yapının ruhsat ve projesine uygun olarak yapıldığı, iskan izni için yapılan müracaata kadar hiçbir müdahale ile karşılaşılmadığı öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra temyiz isteminin süresinde olduğu görülerek işin gereği düşünüldü:
Dava, Eminönü … Mahallesi 191 pafta, 764 ada, 31 parsel sayılı yerdeki yapıya iskan izni verilemeyeceğine ilişkin 1.12.1987/günlü, 87/11630-11728 sayılı İmar Planlama Müdürlüğü işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince 3194 sayılı İmar Kanununun 9. maddesinde, kesinleşen planların ilgili Belediyeler ve Valiliklere tebliğ edileceği ve bu planların uygulanmasının mecburi olduğunun hükme bağlandığı, Büyükşehir belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında 3030 sayılı Kanunun Büyükşehir Belediyelerine ait görevler başlığını taşıyan 6/A maddesinin b. bendinde Büyükşehir nazım imar planlarını yapmak, yaptırmak ve onaylayarak uygulamak, ilçe belediyelerinin nazım plana uygun olarak hazırlayacakları tatbikat imar planlarının onaylamak ve uygulanmasını denetlemek yetkisinin Büyükşehir Belediyelerine ait görevler arasında sayıldığı, dava dosyasının incelenmesinden, Uyuşmazlık konusu parselin 14.5.1964 tasdik tarihli 1/5000 ölçekli İstanbul Sur içi bölgeleme planında iskan sahasında kalmakta olup, bu plan gereğince parsele H.18.50+1 Kat, = 21.50 metre irtifa ile imar durumu düzenlendiği, ancak Kültür ve Turizm Bakanlığının genelgesi gereği Eminönü Belediye Başkanlığı onayına istinaden H.21.50+1 Kat=24.50 metre irtifa ile imar durumunun tanzim edilerek irtifanın 1 kat yükseltildiği ve bodrum zemin + asma + 7 normal katlı otel olarak projesinin tasdik edildiği, bilahare temel üstü ruhsatının verildiği, dahili tadilat ve çatı arası ilave inşaatı için projesinin tasdik edilerek tadilat ruhsatının alındığı, ancak İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığınca tanzim ettirilen 13.11.1987/günlü bilirkişi raporunda, 3194 sayılı İmar Kanununun 8, 9, 3030 sayılı Yasanın 6/A maddesinin b bendi, İstanbul İmar Yönetmeliğinin 7.07 maddeleri gereğince kat ilavesine ilişkin Eminönü Belediye Başkanlığı onayının imar mevzuatına aykırı olduğundan bahisle Büyükşehir Belediye Başkanlığınca tanzim ettirilen rapor gereklerinin yerine getirilmesi halinde iskan ruhsatının verileceğinin bildirildiği ve bu yasal işlemler tamamlanmadan iskan izni alınmasının mümkün olmadığına ilişkin idari işlem aleyhine işbu davanın açıldığının anlaşıldığı, ilçe belediyelerinin tatbikat imar planlarının uygulamalarını denetlemek yetkisinin Büyükşehir Belediye Başkanlıklarına verilmiş olup, gerek o belgede uygulanmakta olan imar planı, gerekse bina yükseklikleri başlığını taşıyan imar yönetmeliğinin 7.07 maddesine aykırı olarak ilçe belediyesince verilen imar durumu ve proje tasdiki imar mevzuatına aykırı bulunduğundan İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığınca bilirkişi raporu ile tespit olunan hususlar yerine getirildikten sonra iskan izninin verilebileceğinin bildirilmesinde ve yasal işlemler tamamlanmadan iskan izni alınmasının mümkün olmadığına ilişkin dava konusu işlemde imar mevzuatına aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu İstanbul 5. İdare Mahkemesinin 13.6.1990 günlü, E:1990-589, K:1990-1328 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 13.6.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.