Bedeli ödenerek belediyeden satın alınan ancak tapuya tescil edilmeyen taşınmazın 3290 sayılı yasanın geçici 2.maddesi uyarınca tapuda davacı adına devir edilemeyeceği
Dava, davacıların murisi tarafından 1954 yılında belediye encümeni kararıyla bedeli ödenerek satın alınan ancak tapuya tescili yapılmayan Belediyeye ait arsanın 3290 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin satış işleminde yapılan usulsüzlüğü kaldırdığı gerekçesiyle tapuda taraflarına devir ve ferağ edilmesi taleplerinin reddine ilişkin işlemin iptali isteğiyle açılmış, İdare Mahkemesince, dosyanın incelenmesinden söz konusu taşınmazın davacıların murisine 25.2.1954 tarihinde belediye encümeni kararıyla açık artırma yoluyla satıldığı, ancak tapu tescil işleminin yapılmaması üzerine muris tarafından belediye aleyhine açılan tescil davasının belediye encümeninin gayrimenkul satmaya yetkisi olmadığından bahisle Asliye Hukuk Mahkemesince reddedildiği ve kesinleştiği, belediyece varisler aleyhine açılan dava sonucunda da taşınmaz üzerindeki evin benzin pompası, kahvehane ve lokantanın kaline ve belediye taşınmazına vaki müdahalenin men’ine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay’ca onanarak kesinleştiği, ilamın icrası safhasında yürürlüğe giren 2805, 2981 sayılı Yasalar uyarınca davacıları taşınmazdaki binaları hakkında tapu tahsis belgesi verilmesine ilişkin taleplerinin reddi üzerine İdare Mahkemesinde açılan davanın reddedildiği, temyizi sonucu Danıştay 6.Dairesinin 1985/1414 sayılı kararıyla, kesinleşen kal olayının gerçekleşmemiş olması karşısında bina hakkında 2981 sayılı Yasa hükümleri uyarınca işlem yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, belediye 2981 sayılı Yasaya göre davacılara taşınmazdaki binalar için 400 m2’lik tapu tahsis belgesi verildiği anlaşılmakta olup, davacılar murisince 1954 yılında açık artırma suretiyle satın alınan ancak hiçbir zaman tapu tescil işlemi yapılmayan taşınmazın 3290 sayılı Yasanın geçici 2.maddesi hükmündeki -belediyelere satılan arsaların satış ve tahsis işlemi- olayda gerçekleşmediğinden ortada hukuken makbul ve geçerli satış işlemi olmadığından davacıların buna ilişkin taleplerinin idarece reddinde yasaya bir aykırılık bulunmadığı sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Manisa İdare Mahkemesi kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.