Bilirkişi raporunda davacı parseline karşılık uzakta ve eşdeğer olmayan bir imar parseli verilmesinin uygun olmadığının belirtilmesi nedeniyle parselasyon işlemi mahkemece iptal edilmişse de dosyadaki belgelere göre meydan ve otopark alanında kalan davacı parseline karşılık % 3 düzenleme ortaklık payı alınmak suretiyle 250 m. uzaklıkta bir imar parseli verilmesi işleminde isabetsizlik bulunmadığından mahkeme kararında mevzuata uyarlık görülmediği
Dava, 295 parsel sayılı taşınmazın 3194 sayılı İmar Kanununun 18.maddesi uyarınca düzenlemeye tabi tutulmasına ilişkin davalı idare işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda davacının maliki olduğu 295 parsele karşılık olarak verilen 2 no.lu parselin davacının parselinden uzakta eş değer olmayan ve sit alanı yakınında kalan, daha az kıymetli yer olduğunun belirtildiği, bilirkişi raporunda yer alan görüşlerin mahkemece de kabul edildiği, bu nedenle tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, bu karar davalı idarece temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; 17.6.1986/tasdik tarihli 1/1000 ölçekli uygulama imar planında köy meydanı ve otopark sahasında kalan davacıya ait 295 no.lu parselden 3194 sayılı Yasanın 18.maddesine göre yapılan düzenleme sırasında % 3 düzenleme ortaklık payı alındıktan sonra imar planı gereği aynı yerden tahsis edilmesinin mümkün olmaması nedeniyle 295 no.lu parsele 250 m. uzaklıkta 157 m2 lik müstakil 2 no.lu parseli davacıya tahsis edildiği anlaşılmaktadır.
Keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda 2 no.lu parsel ekonomik kıymeti itibariyle soyut bir biçimde değerlendirmeye tabi tutulmuş ise de tesis edilen işlemde bu açıdan mevzuata aykırılık görülmemiştir.
Diğer taraftan bilirkişi raporunda 295 no.lu parselden % 3 düzenleme ortaklık payı alındığı belirtildiği halde, anılan raporun sonuç bölümünde yer alan; aynı parselden % 35 oranından fazla düzenleme ortaklık payı alındığı, fazla kısmın davalı idarece kamulaştırılması gerektiği yolundaki çelişkili ifadelerin giderilmesi gerekmektedir. Bu nedenle eksik incelemeye dayalı olarak verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle Sakarya İdare Mahkemesinin 13.3.1991 günlü, 1991/209 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.