Tescil harici kalmış devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlar, düzenleme ortaklık payı olarak düşülemez.
İstemin Özeti: İzmir 3. İdare Mahkemesinin 1.5.1991 günlü, E: 1989/256, K: 1991/339 sayılı kararının; belediyenin 1580 sayılı Yasanın kendisine tanıdığı hak ve yetkileri kullandığı, düzenleme ortaklık payının yasanın öngördüğü şekilde alındığı öne sürülerek bozulması
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakimi N.Y.`nin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, 6 pafta, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 parsellerle 5 pafta, 89 parselin tamamının ve 5 pafta, 84 ve 97 parsellerin bir kısmının 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi uyarınca düzenlemeye tabi tutulmasına ilişkin işlemin, taşlık-çalılık olarak gösterilen kısımların 1580 sayılı Yasanın 159. maddesine göre ihdasen belediye adına tescil edilerek düzenleme yapılması nedeniyle iptali istemiyle açılmış, İdare mahkemesince, yasa hükümlerine aykırı olarak, tescil harici kalmış devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazların düzenlemenin yapıldığı özel kişilere ait taşınmazların alanına dahil edilerek birlikte düzenlemeye tabi tutulduğu ve bunların tamamının düzenleme ortaklık payı olarak düşüldüğü, böylece özel kişiler ve dağıtımda bazı parsellerin sahibi kılınan belediye adına haksız kazanımların yaratıldığı, düzenleme sırasında tescil harici kalmış yerlerin taşlık ve çalılık olarak vasıflandırılarak öncelikle 1580 sayılı Yasanın 159. maddesi uyarınca belediye adına tesciline karar verilmiş, sonra 18. madde uygulamasına geçilmiş ise de 159. maddenin re`sen tescil yetkisini içermemesi nedeniyle işlemde bu yönden de hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu düzenleme işleminin iptaline karar verilmiş ve bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu İzmir 3. İdare Mahkemesinin 1.5.1991 günlü, E: 1989/256, K: 1991/339 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 9.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.