Bir yapı için bir kez aftan yararlanılabileceği af kanunu gereği olduğuna göre davacının mahkemece bu durumu nazara alınmadan ikinci kez aftan yararlandırılması mümkün değildir.
Dava, davacının taşınmazı üzerindeki yapısının 3194 sayılı İmar Kanunu nun 32.maddesi uyarınca yıktırılmasına ilişkin Belediye Encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, Danıştay Altıncı Dairesince verilen 1989/2935 sayılı bozma kararına uyularak, davacıya ait ruhsatsız yapının 10.9.1986/tarihinde mevcut bodrum+zemin kat üzerine ilave 1.kat inşaatın 15 adet kolunu ve duvarları ikmal edilmiş, tabliye betonu atılmış, kısmen kalıpları sökülmüş, doğramaları takılmamış, 2.katında da 15 adet kolon ikmal edilmiş henüz duvarları örülmüş durumda iken mühürlendiği, dava konusu işlemle mevcut yapıya ilave edilen 1 ve 2.katların yıkımına karar verildiği, aynı nedenle kesilen para cezasına karşı yapılan itiraz üzerine İzmir 8.Sulh Ceza Mahkemesince yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporda 1.katın kolonlarının 10.11.1985/tarihinden önce yapıldığının belirtildiği, idarece de 1.kat kolonlarının bu tarihten sonra yapıldığı hususunun dava sırasında kanıtlanamadığından 10.11.1985/tarihinden önce yapıldığı anlaşılan 1.katın 2981 sayılı yasa kapsamına girmediğinden bahisle yıktırılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı, 10.9.1986/günlü tutanakla, 15 adet kolonu ikmal edilmiş durumda iken mühürlenen 2.katın kolonlarının 10.11.1985/tarihinden önce döküldüğü davacı tarafından kanıtlamadığı gibi, para cezasına yapılan itiraz üzerine yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporda, 2.kat kolonlarının 10.11.1985/tarihinden sonra yapıldığının belirtilmesi üzerine para cezasına ilişkin itirazın Sulh Ceza Mahkemesi kararıyla reddedildiğinin anlaşıldığı, sözü edilen 2.katın 1981/3290 sayılı Af Kanunu kapsamına girmediği ve bu kat için mühürleme tarihinden itibaren bir ay içinde ruhsat da alınmadığından 2.katın yıktırılmasına ilişkin olarak tesis edilen işlemde 3194 sayılı Kanunun 32.madde hükmüne ve hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle Belediye Encümeni kararının 1.ka ta ilişkin kısmının iptaline, 2.katın yıktırılmasına ilişkin kısmına karşı açılan davanın reddine karar verilmiş, bu kararın redde ilişkin bölümü davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen iptal, kısmen reddi yolundaki temyize konu İzmir 2.İdare Mahkemesinin 2.4.1991 günlü, 1991/222 sayılı kararında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmamaktadır.
Davacı tarafından 1. ve 2.katların yıktırılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açmış, İdare Mahkemesince, işlemin 1.kata ilişkin kısmı iptal edilmiş, 2.katla ilgili dava ise reddedilmiştir. Davacı mahkeme kararının redde ilişkin kısmını temyiz etmekte ve bozulmasını istemektedir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının uyuşmazlık konusu olmayan zemin kat için 20.5.1983/tarihinde af başvurusunda bulunduğu ve aftan yararlandığı, daha sonra 1. ve 2.katlar için yeniden aftan yararlanmak istediği, bu isteğin reddedildiği, ancak mahkemece yukarıda belirtilen kararın verildiği anlaşılmaktadır.
Bir yapı için bir kez aftan yararlanılabileceği af kanunu gereği olduğuna göre davacının mahkemece bu durumu nazara alınmadan ikinci kez aftan yararlandırılması yerinde bulunmamakta ise de; temyiz aşamasında aleyhe bozma kararı verilemeyeceği ilkesi uyarınca davacının mahkeme kararının bozulması istemi bu nedenle de yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu İzmir 2.İdare Mahkemesi kararının yukarıda belirtilen gerekçenin de eklenmesi suretiyle onanmasına karar verildi.