İmar planı değişikliği ile kaldırılan otopark yerinin hizmet verdiği bölgenin merkez olma özelliği gözetilmediğinden mahkemece eksik incelemeye dayalı bilirkişi raporuna göre karar verilmesinde isabet görülmediği
Dava, 29.3.1990 günlü, 1/2 sayılı belediye meclisi kararı ile kabul edilen imar planı değişikliğinin Kdz.Ereğli imar planının 16M-11 pafta sında yer alan belediyeye ait otoparkın 6 katlı iskan ve ticaret bölgesine dönüştürülmesini öngören kısmının iptali dileğiyle açılmış, İdare Mahkemesince mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporuna dayanılarak davacılara ait davacılara ait taşınmazın 12 m.lik yoldan cephe alındığı, cephe kapanmasının söz konusu olmadığı, otopark ihtiyacının da çok katlı otopark ile çözümlenmesi yoluna gidildiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle reddedilmiş, karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
İmar planları ülke, bölge ve kent verilerine göre, konut, çalışma ve ulaşım gibi kentsel işlevler ile sosyal ve kültürel gereksinimleri var olan ya da sağlanabilecek olanaklar ölçüsünde en iyi biçimde yerine getirmek ve belde halkına iyi yaşama düzeni ve koşulları sağlamak amacıyla kadastral harita ve kentin gelişmesi de göz önünde tutularak hazırlanır ve koşulların zorunlu kıldığı biçimde ve zamanda Yasalarda öngörülen yöntemlere uygun olarak değiştirilebilir.
Diğer taraftan 3194 sayılı İmar Kanununa ilişkin İmar Planı Yapılması ve Değişikliklerine Ait Esaslara Dair Yönetmeliğin 2.fıkrasında imar planındaki bir sosyal ve teknik altyapı alanının kaldırılabilmesinin ancak bu tesisin hizmet götürdüğü bölge içinde eşdeğer yeni bir alanın ayrılması suretiyle yapılabileceği kuralı yer almıştır.
Olayda, dava konusu kararla İskana açılan mülkiyeti belediyeye ait 16A-11 no’lu paftadaki taşınmazın 1974 yılında onaylanan imar planı ile otopark olarak ayrıldığı, o tarihten bu yana otopark olarak kullanıldığı, uyuşmazlık konusu otoparkın kentin yönetici merkezini oluşturan kısmında hükümet konağı, adliye, P.T.T gibi resmi binaların hemen karşısında ve ayrıca aynı merkez içinde yer alan bankalar ve öteki ticarethanelerle çevrili olduğu, anılan kent merkezinde belediyeye ait otoparktan başka otoparkın mevcut bulunmadığı temyiz dosyasında yer alan onaylı plan krokilerinin incelenmesinden anlaşılmaktadır.
İdare Mahkemesince karara dayanak alınan bilirkişi raporunda ise, kaldırılan otoparkın hizmet verdiği bölgenin yukarıda değinilen merkez olma özelliği ve bu bölgede otoparka olan ihtiyaç gözetilmeksizin konunun sadece davacıların binasının cephesinin kapanıp kapanmayacağı yönüyle incelendiği, diğer taraftan anılan raporda kaldırılan otopark alternatif olarak gösterilen 350 m. uzaklıktakı katlı otoparkın ise 1984/yılından bu yana imar planında yer aldığı ve konumu itibariyle merkezle ilişkisinin bulunmadığı keza dosyadaki belgelerden anlaşılmaktadır.
Şu hale göre, niteliği yukarıda değinilen eksik inceleme ürünü bilirkişi raporuna itibar edilmek suretiyle davanın reddinde yasal isabet bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle usul ve yasaya aykırı temyize konu Zonguldak İdare Mahkemesinin 20.6.1991 günlü, 1991/229 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.