Bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda, uyuşmazlık konusu olan ve belediye sınırları içerisinde meranın plan değişikliği ile vasfını kaybedip kaybetmediği, olduğu gibi yada küçük sanayi sitesi rezerv alanı olarak kullanılması hallerinden hangisinin daha fazla kamu yararına uygun bulunduğunun açıklığa kavuşturulmaması nedeniyle bu hususların mahkemece yeniden incelenmesi gerektiği
2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı yasayla değişik 54.maddesinin 1.fıkrasının (c) bendine göre karar düzeltme istemi yerinde görüldüğünden Dairemizin 17.12.1991 günlü, 1991/3112 sayılı kararı kaldırılarak işin esası incelendi.
Dava, Çaycuma İlçesi, Ahatlı Köyüne ait Mera’nın “küçük sanayi sitesi rezerve alanı” olarak belirlenmesine ilişkin plan değişikliğinin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, belediye sınırları içinde bulunan mera’nın kullanım şeklinin değiştirilmesine ilişkin işlemde köy tüzel kişiliği arasında menfaat ilişkisi bulunmadığı gerekçesiyle dava ehliyet yönünden reddedilmiş, bu karar davacı köy muhtarlığının temyizi üzerine Danıştay 6.Dairesinin 1989/520 sayılı kararıyla, imar planı değişikliğine konu olan taşınmazın köyün merası olması nedeniyle köyün kullanımında olan bu taşınmazla ilgili imar planı değişikliğinin yargısal denetiminin sağlanması amacıyla açılan davada köy tüzel kişiliğinin menfaati olmadığından söz edilemeyeceği gerekçesiyle bozulmuş İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporu ve dosyadaki diğer belgelerin incelenmesi sonucunda küçük sanayii sitesinin sadece Çaycuma İlçesi halkına hizmet için değil gelecek olan ve mevcut sanayilerin tamamlayıcısı olarak düşünülmesinin mümkün olduğu, planlamadan önceki işlevi mera olan alanın çevresinde ve ortasından işlek bir kara-yolunun geçtiği, bu nedenle plan değişikliğinde şehircilik ilkeleri ve planlama esaslarına aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve bu karar davacı köy muhtarlığı tarafından temyiz edilmiştir.
T.C. Anayasasının 45.maddesinde Meraların amacı dışı kullanılmasının ve tahribinin önlenmesi amacıyla gerekli önlemlerin Devletçe alınacağı kuralı yer almıştır.
Olayda, Ahatlı köyünün Merasının küçük sanayi setisi olarak tahsisini öngören imar planına karşı açılan davada mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda Meranın bu niteliğinin kaybolup kaybolmadığı ve her iki kullanımdan hangisinde daha fazla kamu yararı bulunduğu hususlarının yukarıda yer alan Anayasa kuralı göz önüne alınarak incelenmesi gerekirken, anılan hususlar göz önüne alınmaksızın soyut olarak Meranın ortasından işlek karayolu geçtiğinden bahisle uyuşmazlık konusu imar planında şehircilik ve planlama ilkelerine aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığı temyiz dosyasının incelenmesinden anlaşılmaktadır.
Bu durumda, eksik inceleme ürünü bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddinde isabet bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle eksik incelemeye dayalı temyize konu Zonguldak İdare Mahkemesinin 12.3.1991 günlü 1991/71 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.