3194 sayılı imar kanununun 42. maddesine göre verilen para cezasının süresinde ödenmemesi nedeniyle tahakkuk ettirilen faiz miktarının iptali istemiyle açılan davada kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem bulunmadığı göz ardı edilerek mahkemece davanın görev yönünden reddinde isabet görülmediği
Dava, 3194 sayılı Yasanın 42.maddesi uyarınca verilen imar para cezasının süresinde ödenmemesi nedeniyle tahakkuk ettirilen faiz miktarının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; imar para cezalarına karşı, sulh ceza mahkemesi nezdinde itiraz edilebileceği, davaya konu faiz de imar para cezasından kaynaklandığından uyuşmazlığın çözümünün adli yargının görev alanına girdiği gerekçesiyle davanın 2577 sayılı Yasanın 15/1-a maddesi uyarınca görev yönünden reddine karar verilmiş, bu karar davacı vekillerince temyiz edilmiştir.
İmar para cezası nedeniyle tahakkuk ettirilen pay idari bir tasarruftan kaynaklanması nedeniyle idari yargının görev alanına girdiği, dava konusu olayda, davacıdan söz edilen fark faizinin ödenmesinin istenmesine ilişkin ihbarname veya ödeme emri gibi tesis edilmiş bir işlem bulunmadığı, bu nedenle ortada idari davaya konu olabilecek kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem olmadığı, kaldı ki 6183 sayılı yasanın 3505 sayılı yasayla değişik 51.maddesinde, ceza mahiyetinde olan diğer amme alacaklarına gecikme zammı uygulanamayacağı kuralı yer aldığından, imar para cezasının süresinde ödenmemesi sebebiyle gecikme zammı veya faiz istenmesinin mevzuata aykırı olduğu açıktır.
Bu durumda, İdare Mahkemesince davacı hakkında tesis edilmiş idari davaya konu olabilecek kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem bulunmadığından, davanın 2577 sayılı yasanın 15/1-b maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekirken, görev yönünden reddinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu Aydın İdare Mahkemesinin 27.11.1992 günlü, 1992/1332 sayılı kararının bozulmasına karar verildi. (MT/SE)