1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1992/3415 K: 1993/2407 T: 16/06/1993


3194 sayılı yasanın 13. maddesinde belirtilen 5 yıllık süre dolmadan başvuruda bulunulması ve imar planında değişiklik yapılması istenilmemesi nedeniyle imar durumu verilmesi yolundaki başvurunun reddinde isabetsizlik görülmediği

Dava, taşınmazın 2.etap imar planında yol sahasında kaldığından bahisle, Belediye Başkanlığı İmar İşleri Müdürlüğü yazısı ile tesis edilen imar durumu verilemeyeceğine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 9.5.1985/tarihinde yürürlüğe giren 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 13.maddesinin 3.bendinde; parsel sahibinin, imar planlarının tasdik tarihinden itibaren beş yıl sonra müracaat ettiğinde imar planlarında meydana gelen değişikliklerden ve civarın özelliklerinden dolayı okul, cami ve otopark sahası ve benzeri umumi hizmetlere ayrılan alanlardan ilgili kamu kuruluşunca yapımından vazgeçildiğine dair görüş alındığı takdirde, tüm belirli çevredeki nüfus, yoğunluk ve donatım dengesini yeniden irdeleyerek hazırlanacak yeni imar planına göre inşaat yapılabileceği, bu kanunun yayımı tarihinden önce yapılan imar planlarında bahsedilen beş yıllık sürenin bu kanunun yürürlük tarihinden itibaren geçerli olduğu kuralına yer verildiği, davacılar tarafından 18.5.1989/günlü başvuru dilekçesi ile imar durumu verilmesini istedikleri, 3194 sayılı yasanın yürürlüğe girmesinden sonra bu yasanın 13. maddesinde belirtilen 5 yıllık sürenin henüz başvuru tarihinde dolmadığı, kaldı ki davacılar tarafından belediyeye yapılan başvuruda anılan madde uyarınca imar planı değişikliği yapılarak inşaat izni verilmesi istenmediğinden, davalı idarece tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçesiyle reddi yolundaki temyize konu İstanbul 4.İdare Mahkemesinin 28.1.1992 günlü, 1992/32 sayılı kararında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.