3194 sayılı imar kanununun 42.maddesi gereğince fenni sorumlu adına verilen para cezasına ilişkin belediye encümeni kararının davacının işyeri veya ikametgahı olmayan inşaatta mal sahibine tebliğ edildiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle mahkemece, düzenlenen ödeme emrinin iptaline karar verilmesinde isabetsizlik görülmediği
Dava,3194 sayılı İmar Kanununun 42.maddesi gereğince verilen 4.000.000 lira para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, ödeme emri ile takibe konu para cezasının dayanağı olan belediye encümeni kararının fenni sorumlu olan davacının adresinin bulunamaması nedeniyle mal sahibine tebliğ edildiği, davacıya ait tebliğ belgesinin bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun “Tebliğ yapılacak kimseler” başlıklı 94.maddesinin 2365 sayılı Kanunun 18.maddesiyle eklenen 3.bendinde “Tebliğ kendisine tebligat yapılacak kimsenin bulunmaması halinde ikametgah adresinde bulunanlardan veya iş yerlerinde memur yada müstahdemlerden birine yapılır” hükmü karşısında ikametgahı veya işyeri durumunda olmayan inşaatta mal sahibine yapılan tebliğin geçerli olmadığı, buna göre davalı idarenin 213 sayılı Yasanın 103.maddesi uyarınca ilanen tebliğ yoluna başvurması, bundan sonra vadesinde ödenmeyen para cezası için ödeme emri düzenlemesi ve tebliği yoluna gitmesi gerekirken, iş yeri sahibine yapılan tebiğe göre, vadesinde ödenmeyen, kesinleşmiş bir kamu alacağından söz edilemeyeceği gerekçesiyle ödeme emrinin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Ankara 5.İdare Mahkemesinin 26.2.1991 günlü, 1991/580 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.