Bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda davacıya ait taşınmazın belediyece, bir inceleme yapılmaksızın konut alanından çıkarılarak yeşil alana alınmasının sadece düzenleme ortaklık payı oranının artırılmasına yönelik bulunduğu belirtildiğinden anılan imar planı değişikliğinin mahkemece iptaline karar verilmesinde isabetsizlik görülmediği
Dava, 41 ve 42 parsel sayılı davacılara ait taşınmazların B-4 nizamında yapılaşma alanından çıkarılıp yeşil alana dönüştürülmelerine ilişkin imar planı değişikliğinin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporun ve dosyada yer alan bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden, 1955 tarihli 1/2000 ölçekli planda taşınmazların yapılaşma alanı içinde kaldığı, 1984/tarihli 1/1000 ölçekli planda da B-4 nizamında yapı adasında kaldığı, 41 parselde, 1973 yılında yapılan 4 katlı bir binanın bulunduğu, önce plan değişikliği ile belediye hizmet alanı olarak düzenlendiği, ancak belediye hizmet alanının 3194 sayılı İmar Kanununun 18.maddesinde belirtilen umumi hizmet alanları kapsamına girmediğinin görülmesi üzerine yeşil alana dönüştürüldüğü, amacın düzenleme ortaklık payını artırmak olduğu, bu yaklaşımın da planlama ilkelerine ve esaslarına aykırı olduğu, sosyal donatı alanına ihtiyaç duyulup duyulmadığına ilişkin hiçbir ön incelemenin yapılmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle dava konusu imar planı değişikliği işleminin iptaline karar verilmiş; bu karar davalı belediye vekilince temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu İzmir 3.İdare Mahkemesinin 8.6.1992 günlü, 1992/637 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.