1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1992/4260 K: 1993/2813


Meraların 775 sayılı Yasanın 3. maddesine göre doğrudan belediye mülkiyetine geçmesinin söz konusu olamayacağı, olaya 2981/3290 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin uygulanamayacağı.

İstemin Özeti: İzmir 2. İdare mahkemesinin 29.4.1992 günlü, E: 1990/4565, K: 1992/557 sayılı kararın usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savcı Düşüncesi: Davacının 1973 yılında İzmir Büyük Şehir belediyesinden satın aldığı iki arsanın tapusunun verilmemesine ilişkin işlemi iptal eden, İzmir 2. İdare mahkemesinin 29.4.1992 günlü, E: 1990/455, K: 1992/557 sayılı kararı davalı tarafından temyiz edilmiştir.

2981 sayılı Yasaya 3290 sayıla Yasa ile eklenen geçici 2. Maddesinde olup ta bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar Bayındırlık ve İskan Bakanlığından izin alınmaksızın belediyelerce satılmış veya tahsis edilmiş arsalar ile ilgili satış ve tahsis işlemlerinin geçerli olacağı kurala bağlanmıştır.

Olayda, Balçova belediyesinin hazine adına kayıtlı arsayı henüz belediye mülkiyetine geçmeden 775 sayılı Yasanın satış ve tahsis için öngördüğü koşulları da yerine getirmeksizin 3290 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin uygulanması mümkün olmadığından Balçova belediyesince yapılan satış hukuken geçerli sayılmayacağından temyiz isteminin kabulü ile işlemin iptaline ilişkin idare mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, davacının 1973 yılında belediyeden satın aldığı iki arsanın tapusunun kendisine verilmesi yolundaki başvurunun reddine ilişkin 11.4.1990 günlü 3081/8886 sayılı davalı idare işleminin iptali ile açılmış, idare mahkemesince; 2981 sayılı Yasaya 3290 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2.maddede de “775 sayılı Gecekondu Kanununa göre sağlanan ve belediyenin mülkiyetinde olup da bu kanun yürürlüğe girdiği tarihe kadar Bayındırlık ve İskan Bakanlığında izin alınmaksızın belediyelerce satılmış veya tahsis edilmiş arsalarla ilgili, satış veya tahsis işlemleri geçerlidir. …” kuralına yer verildiği, yukarıda sözü edilen yasa maddesiyle yapılan usulsüz arsa satışlarının yasallaştırıldığı, 1973 yılında Balçova belediyesinin gazete ilanı ile satışa çıkarttığı arsalardan iki adedini davacı tarafından satın alınarak bedelinin ödendiği, bu durumda usulsüz de olsa satışı yapılıp bedeli tahsil edilen arsaların tapusunun anılan yasa hükmü uyarınca davacıya verilmesi gerektiğinden aksi yönde tesis edilmiş olan işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

3290 sayılı Yasanın geçici 2.maddesi ile 775 sayılı Yasa’ya göre sağlanan veya belediyenin mülkiyetinde olup da bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar Bayındırlık ve İskan Bakanlığından izin alınmaksızın belediyelerce satılmış veya tahsis edilmiş arsalar ile ilgili satış ve tahsis işlemleri geçerli sayılmıştır.

Uyuşmazlık konusu olayda, Balçova Belediyesinin Hazine adına kayıtlı merayı belediye mülkiyetine henüz geçmeden ve 775 sayılı yasanın satış veya tahsis için öngördüğü koşulları da getirmeksizin satmış olması karşısında 3290 sayılı yasanın anılan geçici 2. maddesinin olaya uygulanmasının olanaksız olduğu, kaldı ki, Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunan meraların hiç bir surette satışı ve tapu tahsis belgesine konu olamayacağı açıktır.

Öte yandan, Hazine adına kayıtlı meranın 775 sayılı yasanın 3.maddesi uyarınca belediye mülkiyetine doğrudan geçmesi söz konusu olmadığı gibi, esasen bu yasaya göre iki adet arsanın tahsisi de mümkün bulunmamaktadır.

Bu durumda, Balçova Belediyesince yapılan satış geçerli sayılmayacağından sözü edilen bu geçersiz satış işlemine dayanılarak adına tapuya tescilinin sağlanması yolunda ki davacı istemi dayanaktan yoksundur. Bu nedenle İdare Mahkemesinin davanın reddine karar vermesi gerekirken aksi yönde işlemin iptali yolundaki kararında isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, temyize konu İzmir İkinci İdare Mahkemesinin 29.4.1992 günlü, E:1990/455, K:1992/557 sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 1.7.1993 gününde oy birliği ile karar verildi.