1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1992/4838 K: 1993/4455 T: 25/10/1993


Yerinde yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda Ereğli demir çelik a.ş’ne tahsisli yerin imar planında değişiklik yapılarak başka kullanım amacına ayrılmasında mevzuata uyarlık görülmediği belirtildiğinden, mahkemece imar planı değişikliğinin iptaline karar verilmesinde isabetsizlik görülmediği

Dava, Ereğli Demir-Çelik Fabrikaları T.A.Ş.’ne tahsisli imar paftalarıyla ilgili olarak kamyon garajı, yol ve köprü düzenlemelerini içeren ve belediye meclisi kararıyla kabul edilen imar planı değişikliğinin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, Danıştay 6. Dairesince verilen 1990/1856 sayılı bozma kararına uyularak, Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığı ve Devlet Planlama Teşkilatı tarafından öncelikli projelerden kabul edilmiş bulunan Kapasite Artırma ve Modernizasyon ve III. Tevziat Projeleri hedeflerine göre ana üretim birimlerinin ilişki si fabrika içi kara yolu ve demiryolu bağlantıları, hammadde ve mamül giriş-çıkışları dikkate alınarak III. Tevziat genel yerlerinin planının hazırlandığı, tesis kurulmak üzere davacı şirkete tahsis edilmiş bulunan ve III. Tevziat Genel Yerleşim Planında fabarika ilave tesisleri için ayrılmış olan yerde belediye meclisi kararı ile plan değişikliği yapılarak başka kullanım amaçları öngörülmesinin mümkün olmadığı, böylesine bir düzenlemenin fabrikanın bütünlüğünü bozacağı, gelişmesini önleyeceği, proje hedeflerinin gelişmesine olanak vermeyeceği, güvenlik açısından sakıncalı olacağı, anılan yörede ikisi fabrikaya ait alanda, biri dışında olmak üzere üç adet kamyon garajının bulunduğu, bir yenisi gerekiyorsa ancak fabrika alanı dışında yapılmasının uygun olacağı gerekçesiyle dava konusu imar planı değişikliğinin iptaline karar verilmiş; bu karar davalı belediye vekilince temyiz edilmiştir.

Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Zonguldak İdare Mahkemesinin 12.5.1992 günlü, 1992/265 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına karar verildi.