1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1993/1353 K: 1994/544


Hazinenin mülkiyetindeki bir taşınmaz malın belediyeye bedelsiz devri için belediye ve mücavir alan sınırları içindeki gecekondu ıslah ve tasfiye bölgesinde konut amacıyla kullanılacak nitelikteki yerlerden olması gerektiği, ticari nitelikli bir alanın bu amaçla devrinin mümkün olmadığı.

İstemin Özeti: Erzurum İdare Mahkemesinin 31.12.1992 günlü, E.1990/700, K:1992/732 sayılı Kararın usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

TÜRK MİLLET ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü.

Dava, Erzurum İli, Merkez İlçe, Alipaşa Mahallesi, demirciler Caddesi adresinde bulunan Hazineye ait 67 pafta, 300 ada 16 parsel sayılı taşınmazın 775 sayılı Yasa gereğince belediye adına bedelsiz devri talebinin reddine ilişkin 31.8.1990 günlü 41-41/1511 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince 775 sayılı Yasanın 3 ve 16.maddelerinin 1.fıkralarının birlikte incelenmesinden, Hazinenin mülkiyetindeki bir taşınmazın belediyeye bedelsiz devri için belediye ve mücavir alan sınırları içindeki gecekondu ıslah ve tasfiye bölgesinde konut amacıyla kullanılacak nitelikteki yerlerden olmasının gerektiği, buna karşın dava konusu taşınmazın belediye sınırları içinde Erzurum Ticaret Merkezinde olduğu, etrafının ticari işletmelerle dolu olduğu, gecekondu ıslah ve tasfiye bölgesiyle bir ilgisinin olmadığı ve konut olarak yararlanılacak özellikte bulunmadığı, bu durumda 775 sayılı Yasa uyarınca belediyeye devredilecek nitelikte olmayan taşınmaz hakkındaki talebin reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı idare tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu işlemin iptali istemi ile açılan davanın yukarıda özetlenen gerekçe ile reddi yolundaki temyize konu Erzurum İdare Mahkemesinin 31.12.1992 günlü E:1990/700, K:1992/732 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiç birisi bulunmadığından bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 10.2.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.